Avatar - Legenda Aanga

Kiedy Wakai kazał mu wejść na Appę, ten złapał Admez i wciągnął ją na Appe, samemu przy tym wchodząc.
- Appa, hop-hop. - powiedział do bizona.
Appa wystartował...
Widział oddalający się oddział Styxa.
Liczył, że ten nie będzie chciał dopuścić do rebelii i za wszelką cenę spróbuje ich uciszyć.

Calneer

Po jakimś czasie chodu dotarł w końcu do stolicy Królestwa Ziemi, do jej wewnętrznych murów. Wszedł do środka bez większych czy mniejszych problemów. Rzeczywiście, było widać wyraźnie ślady ataku... Westchnął ciężko i udał się w stronę, gdzie, o ile pamięć go już nie myliła, miał znajdować się sklep z różnymi mapami i planami. Cóż, nie zakładał, że będzie na sprzedaż plan pałacu... Ale może jego znajomy będzie coś takiego mieć na zbyciu i po starej znajomości mu sprzeda, bo znając go, wątpił, żeby podarował. W końcu dotarł do budynku, który po prostu musiał być tym właśnie sklepem. Nic się nie zmienił przez te wszystkie lata. Zbliżył się zatem do niego, otworzył skrzypiące drzwi i wszedł do dosyć ciemnego pomieszczenia, rozświetlanego jedynie przez żyrandol, na którym ułożone były świece. Nie było zbyt jasno przez to, że jedyne okno zakrywały zasłony. W sklepie panował spory bałagan, to i tamto leżało na ziemi, na stołach, porozrzucane... Na ścianach wisiały obrazy i różne plany, poprzekrzywiane, podarte, wyraźnie stare bądź coś na nich wisiało - szmatka czy coś w tym rodzaju.
- Emm... Jest tu kto? - odezwał się Calneer, rozglądając się. Zrobił kilka kroków do środka i wzdrygnął się, gdy drzwi zamknęły się same z trzaskiem. No cóż, stało się to dość niespodziewanie i nagle. Drzwi, najwyraźniej prowadzące do zaplecza uchyliły się, a z nich wyszedł starszy mężczyzna z długą, posiwiałą brodą i nieco długawymi włosami. Na głowie miał kapelusz, który uniemożliwiał dojrzenie połowy jego twarzy. Na sobie miał spodnie z szelkami i białą koszulę z podwiniętymi rękawami. Uniósł chudą rękę i podniósł kapelusz do góry, by przyjrzeć się przybyszowi. Na jego pokrytej zmarszczkami twarzy pojawił się lekki uśmiech.
- Któż to mnie odwiedza? - powiedział ochrypłym głosem. - To naprawdę Ty, Calneer? Stary już dziad ze mnie i wzrok nie ten, to się dopytywać muszę! - roześmiał się.
- Tak tak, to ja. - jasnowłosy podszedł nieco bliżej, do podłużnego blatu, za którym stał jego znajomy. - Widzę nic się nie zmieniło.
- Taa, stara bida, młodzieńcze. - odparł mu sprzedawca. - Chwile ataku były ciężkie, ale jest w porządku... Cóż Cię tu sprowadza? Lata się nie widzieliśmy.
- Widzisz... - głos Calneer'a zmienił się na cichszy. Nachylił się nieco i oparł rękami o blat, w który się przez chwilę milczenia wpatrywał. Zaraz uniósł swój wzrok na starca. - Chciałbym Cię prosić o pewną przysługę... Masz może na zbyciu plan pałacu?
- Tego nowego, czy dawnego? - powiedział. Blondyn uniósł lewą brew. - A, bo Ciebie przecież nie było tu tyle! - uniósł głos, ale zaraz począł mówić takim tonem jak i jego klient - Mówiąc po krótce... Dawny pałac został zburzony z powodu ataku, jeszcze dawniejszego. Teraz zbudowali nowy.
- Mhm, rozumiem... - skinął głową Calneer. - Tego nowego, w takim razie.
- Powinienem coś mieć... - starzec wszedł do zaplecza. Słychać było szelesty, najwyraźniej różnych map i planów. Mówiąc krótko tego, czym właśnie handlował. Po jakimś czasie wrócił.
- Jednak mam, choć wątpiłem. No cóż... Należy się dziesięć sztuk złota, młody. A po co Ci coś takiego, hę?
- Słuszne cele... W każdym bądź razie, nie możesz powiedzieć ani słowa nikomu o tym, że mi go dałeś, jasne? - powiedział do niego Calneer, grzebiąc w sakiewce, wyjętej z kieszeni spodni. Wygrzebał te dziesięć sztuk złota, które zdobył niełatwo za pewne zadanie. Starzec pokiwał głową i odebrał od niego monety.
- Nikt się w takim razie nie dowie... Ufam Ci, nikomu innemu nie dałbym czegoś takiego. - powiedział i poklepał łucznika po ramieniu.
- No, ja się już oddalę... Bywaj - pożegnał się Calneer ze sprzedawcą, zwinął plan w rulon i schował go gdzieś za koszulę. Machnął starcowi i wyszedł ze sklepu, po czym udał się wolnym krokiem z powrotem w stronę Jeziora Laogai.

Przekroczyłem mury Ba Sign Se i zacząłem się rozglądać. powiedziałem sam do siebie:
   - Duże miasto nie ma co...
Wszedłem dalej i zacząłem rozglądać się za jakimś mieszkaniem do wynajęcia, kiedy przechodziłem wąską uliczką był zawieszony plakat:
MIESZKANIE DO WYNAJĘCIA.
Spojrzałem czy jest aktualne. Po odnalezieniu domu spojrzałem na tabliczkę na drzwiach:
DO WYNAJĘCIA
Zapukałem do drzwi i kazałem wilkowi zaczekać, otworzył mi jakiś starszy mężczyzna i powiedziała:
  - Taaaak? Czym mogę służyć?
Odpowiedziałem mu:
  - Ja w sprawie mieszkania do wynajęcia.
Mężczyzna lekko zmarszczył brwi i zmierzył mnie od stóp do głów:
   - Wejdź do środka młodzieńcze.-Powiedział.
Wyszedłem i zacząłem się rozglądać, mieszkanie było ładne. Starszy pan powiedział:
   - Usiądź. napijesz się herbaty?
Odparłem:
  - Tak poproszę.
Poczekałem aż herbata się zrobi, a tym czasem oglądałem mieszkanie dokładniej. Starszy pan powiedział:
  - Jestem Sho, a ty?
  - Ja Jaldabaot.
mężczyzna lekko uśmiechną się. Powiedziałem do niego: 
   - Ile wynosi czynsz?
  - 600 miedziaków co miesiac.
  - Dobra biorę to mieszkanie.
Facet uśmiechną się i powiedział:
  - za pierwszy miesiąc nic nie płacisz.
Ucieszyłem się, gdyż mogłem sobie znaleść pracę.
Poszedłem  rozglądać się za pracą.

Szukałem i szukałem, ale żadnych plakatów o pracy nie było. Już myślałem że nie znajdę, ale nagle kiedy przechodziłem nieznaną mi ulicą naglę znalazłem ogłoszenie o pracy:


ZATRUDNIĘ KELNERA W HERBACIARNI.
Pobiegłem do pobliskiej herbaciarni i powiedzałem:
   - Ja w sprawie pracy.
   - Aaaa... tak, tak.
   - To jest wolne miej.ce czy nie?
   - czywiście że tak.
   - To kiedy zaczynam?
   - Pierwszy tydzięń na próbę.
Wychodziłem i prawie zapomniałem się zapytać kiedy i na którą godzinę zaczynam. Odwróciłem się zapytałem:
   - Aha kiedy zaczynam i na którą godzinę?
   - Jutro o 14.
   - Aha dziękuję.
Podziękowałem i wyszedłem.

Kuźwah! Double-post jest ZABRONIONY!. Posty złączone.
Pozdrowienia od Shay.

Ostatnio edytowany przez SanDanGi (2011-02-17 17:44:00)