Avatar - Legenda Aanga

W porcie.

W drodze do portu omówiłyśmy szczegóły naszej wyprawy. Prawdę mówiąc nie dowiedziałam się wielu. Tylko tyle, że Shugy bardzo potrzebuje w tej chwili Lorda Kenji'ego.
Gdy dojechałyśmy do portu, zgodni z wymogami naszego biletu, skonfiskowano nam zwierzęta, by przetransportować je w wyznaczonym pomieszczeniu(Off: Nie wieeeem jak to się tam na statku nazywa xD). Miałyśmy właśnie wsiadać gdy zatrzymał nas znajomy głos. Odwróciłam się i zobaczyłam dwóch agentów Dai lee:
- Panienko, Nickio. Kategorycznie zabraniam Ci, pani, wypływać do świątyni. Ta wyprawa zbytnio naraża Twe życie.
- Co wy tu robicie?! Możecie zginąć! Wyjedźcie zaraz z miasta! Ale już!
- Tak, pani, lecz będziesz zmuszona wyruszyć z nami.
- To wy jedźcie ze mną. - oboje skinęli głowami i cała nasza czwórka weszła na statek.


Na miejscu

Shugy zaprowadziła nas pod potężną górę.
- To na szczycie. - mówiła.
Skierowałam swój wzrok na moich agentów, który rozumiejąc mnie bez słów stworzyli kamienną platformę, na której razem wjechaliśmy na szczyt. Gdy już byliśmy na miejscu zatrzymał nas jeden ze strażników z armii Lorda.
Cofnęłam się niepewnie odczuwając pewnego rodzaju strach przed mężczyzną. Byłam bowiem w mundurze, a nie Dai lee nie pałali zbytnio sympatią do cieni i vice versa. Wskazałam na Shugy, dając jej do zrozumienia, że może zacząć "się tłumaczyć" (Off: xDD ) .

Po kryjomu zdzieliłam się w czoło dając Shugy do zrozumienia, że w ogóle nie ma zdolności dyplomatycznych.

- Cholera nie powinno waś tu być jak  Król Kenji dowie się że są tu obcy urwie mi głowę albo coś gorszego. Nic dobra spokojnie. Sierżańcie spytajcie Kenjiego co mamy zrobić.
- Rozkaz.- Powiedział Sierżant i prętko pobiegł po nowe rozkazy.
- Poczekajcie chwilę.- Powiedział Kapitan

Po pewnym czasie sierżant wrócił i powiedział.
- Możecie wejść tylko uważajcie jak będziecie nieostrożne to wszyscy wylecimy w powietrze.
Powiedział i pozostali żołnierze zrobili przejście.

Nagle jeden z żołnierzy który stał obok powiedział.
- Idźcie prosto tą ścieżką tylko nie skręcajcie w lewo jeśli wam życie miłe, a i uważajcie na Wrexa. Chodzi mi o to żeby wam nie wpadło do głowy do niego zagadywać.
Odparł żołnierz i ruszył w kierunku bramy.

Zmierzając drogą rozglądałam się przymrużonymi oczyma.
Mój wzrok był zimny, a nawet wrogi.
Moi agenci trzymali się blisko, lecz mogę stwierdzić, że byli trochę do tyłu.
Szli wojskowym, statecznym krokiem za nic nie odrywając wzroku od ziemi.
Me palce zaciśnięte były w pięści, ręce spuszczone swobodnie wzdłuż ciała, a na całym ciele odczuwałam drgawki.
Nie byłam pewna czy dobrze zrobiłam opuszczając przyjaciół w takiej chwili.
Coś było nie tak...
Trzymałam się blisko Shugy, gdyż pamiętałam o obietnicy oddania za mnie życia.
Czułam się pewnie w towarzystwie różowowłosej.
Spuściłam głowę i zamyśliłam się głęboko odrywając się od rzeczywistości.

Westchnęłam ciężko po czym niepewnie i powoli udałam się za towarzyszką, która już zmierzała do namiotu.
Gdy weszłyśmy ujrzałam postać tak znienawidzonej prze zemnie osoby.
"Kenji..." - przeleciało mi przez myśl.
Uklękłam dając znak agentom Dai lee, żeby nie klękali.
Gdy już me kolana wyprostowały się, zrobiłam krok w tył, by Shugy mogła przedstawić sprawę, którą ma do Lorda.