Avatar - Legenda Aanga

Zaku

-Ja też nie mam ochoty na rozmowę ! Smarkulo ! Dzisiaj mam dobry dzień, a więc...- Powiedział spoglądając złowrogim wzrokiem na dziewczynę, której nie podobał się mój widok. Spoglądnął na chłopaka, który wydawał się milszy niż ta mała. Podszedł do chłopaka i zapytał: - Może ty mi powiesz ? Kim wy jesteście ?- Tu stracił swój wymuszony uśmiech.

Ostatnio edytowany przez Sheball (2010-03-24 20:33:22)

Sam mimo tego typa nie straciła nic ze swojej dumy i honoru. Po prostu przeszła obojętnie bez złości obok tego chłopaka. Usiadła sobie na byle jakim kamieniu i przyglądała się tej osobliwej scence. Ostatnimi czasy coś za często milczała. Ale tego chłopaka poniosło... I to znacznie. Jeśli jeszcze raz tak do niej się odezwie, nie powstrzyma się. Żeby do Sam Tsuei odzywać się z takim tonem!
-Co do naszego robienia to nic konkretnego nie robimy...
Spokój, opanowanie... Spokój, opanowanie... Spokój. Tak było by najlepiej.

Ostatnio edytowany przez Skorka (2010-03-24 19:56:24)

Wsadziła ręce w kieszenie swoich spodni. Propozycja była niczego sobie tym bardziej że Sam była głodna.
-Bardzo chętnie... - odpowiedziała już ze swoim uśmiechem którym miała zwyczaj obdarowywać Shiro. Warto jednak było uczynić wyjątek dla zasady, ale tylko jeden raz... Ten uśmieszek był przeznaczony wyłącznie dla Shiro.
Poszła w kierunku lasu trochę szybciej od chłopaków. Trzymała ręce i nogi w pogotowiu na wypadek gdyby chłopak z lasu uczynił jakiś fałszywy ruch.

Weszła do domku pierwsza, przed Shiro. Usiadła sobie we wnętrzu, przyglądając się domkowi. Taki sam jak każdy inny. Wyjęła z torby swoje kamyki, widząc iż nie ma nic tutaj co by ją zafascynowało. Miała obsesję na punkcie swoich kamyków i to nawet wielką. Jedna osoba liczyła się jednak dla niej bardziej niż cokolwiek. Mianowicie Toshiro. Był TĄ jedną, jedyną osobą której mogła powierzyć swoje tajemnice. Nie lubiła za bardzo zdradzać swojej przeszłości, ale było to konieczne. Znów przewalała kamyki Magią Ziemi, jakby nie miała nic do roboty.
Bo tak było...

Zaku

Zaku nakarmił małego łosia szablozębnego i wziął go na ręce. Wrócił z nim do domu, postawił Kodę na podłodze i usiadł po turecku koło Sam i Toshiro.
- Wiem, że to mały dom, ale mi taki wystarczy.- Powiedział i zawołał małego łosia. Koda posłusznie przyszedł do niego i radośnie zamerdał swoim malusim ogonkiem. Zaku pogłaskał go lekko po jego pyszczku i uśmiechnął się do niego.

Ostatnio edytowany przez Sheball (2010-03-24 21:42:57)

Zaku

-Wiem, widziałem to pobojowisko, ale i tak nie wiem co się stało, bo byłem daleko i nie zdążyłem zobaczyć. Ale ktoś kto to zrobił pewnie miał jakiś powód.- Powiedział Zaku, wstał i poszedł do kuchni, aby wziąć jakieś upolowane przez niego mięso, wodę talerze itd. Postawił to wszystko na stoliku, który stał pomiędzy nimi. - A co sprowadza was tutaj ? W te odludzie ?- Zapytał ciekawy odpowiedzi, ustawiając talerze, marchewkę, którą wziął Zaku podarował Kodzie, a on radośnie wziął ją i zaczął się nią bawić.

Ostatnio edytowany przez Sheball (2010-03-24 21:59:53)

-Chęć wyrwania się z Ba Sing Se... To okropne miasto przyprawia mnie o wymioty- powiedziała Sam z niezakłamanym wyrazem twarzy. To miasto było nudne i trudne do zrozumienia. Być może nienawidziła tego miasta ze względu na Dai Lee. Na pewno... Podczas gdy ojciec siedzi sobie, grzejąc się w ciepłej siedzibie, ona podróżuje w deszczu i zmęczeniu. To trochę nie w porządku... Ale takie niestety jest życie.