Avatar - Legenda Aanga

Rozejrzała się dookoła, wszędzie było mnóstwo jasnych rzeczy. Zasłoniła dłońmi twarz, ponieważ nie zbyt bardzo lubiła słońce.
-Przeklęte słońce- powiedziała po chwili, podchodząc do Mortreda i starając się nie mrugać zbyt często. Światło niemniej ją irytowało. Przyzwyczaiła się zbyt bardzo do warunków które były pod ziemią. Żadnej wody, żadnego światła i żadnej wysokości. Czasami podróżowała łodziami, ale kończyło to się zwykle niezbyt miło. Prawdopodobnie to choroba morska.

-Dam ci taką chorobę na światło, że zadławisz się ze śmiechu- powiedziała, uśmiechając się złowieszczo. Shiro jak to Shiro, czasami trzeba mu pogrozić. Najpierw całować, potem grozić... Dziwne, ale prawdziwe. Przy nim chyba nie dało się inaczej.

-A myślisz że ja nie żartowałam?- uśmiechnęła się serdecznie do niego. Komentarz do jego ostatniego zdania sobie odpuściła, nie zabrzmiało to jak komplement, ale Shiro najwyraźniej nie wiedział tego. Poszła za nim, też byle gdzie, zamykając oczy. Drażniło ją teraz całe otoczenie, wszystko dookoła. No może nie licząc trzech, dwóch osób.

-Uderzyłeś się? Nie w tym życiu, jak chcesz żebym Cię trzasnęła, to musisz się postarać -  zapewniła go, uśmiechając się kącikiem ust. Czy on zwariował? Nie zrobiłaby mu krzywdy, w żadnej chwili. Musiałby ją doprawdy zdenerwować bardzo. Po jego pytaniu o drogę do Ba Sing Se, założyła rękę za głowę.
-Emm... Ja tylko idę za Tobą, myślałam że znasz drogę- powiedziała Sam, zastanawiając się przypadkiem czy nie jest za bardzo głupia z powodu tego krępującego uczucia.

Mortred

Zaśmiał się, usłyszawszy wypowiedź Shiro. Nikt widać nie wiedział gdzie iść. Ponownie rozciągnął się i rozglądnął. Podszedł trochę w przód.
- Może tamtą ścieżką dojdziemy do Ba Sing Se. - Powiedział, patrząc na ścieżkę. Spojrzał w prawo. Widać było dosyć daleko zarysy murów. Wskazał w tamtą stronę ręką. - Pewnie gdzieś tam. - Dodał. Poruszył głową, co oznaczało "chodźcie" i zaczął iść w jej stronę, z założonymi za głowę rękami.

Mortred

Odwrócił się do nich i stanął, czekając. Rzeczywiście, w lesie było nieco ciemniej niż tu, a na złość, słońce bardzo mocno świeciło, a żadnej chmury nie było na tyle blisko, by je przysłoniła. Mortred spuścił obie ręce wzdłuż tułowia. Prawą ręką zasłonił sobie słońce, by go nie raziło. Kopnął lekko nogą jakiś średni kamyk, leżący na ziemi, a zaraz mocniej, by wylądował na ścieżce niedaleko. Kucnął i wyrwał z ziemi jakiś nieduży kwiatek. Wyprostował się i pokręcił nim prawą ręką, więc już nie zasłaniał słońca. Uśmiechnął się i wystawił nieco przed siebie kwiatek.
- Nie chcesz sobie może zjeść? - Powiedział do Shiro, śmiejąc się lekko.

Mortred

Zaśmiał się. Shiro miał czasem świetne teksty, naprawdę... Kwiat spłonął w jego ręce, bo i tak byłby wyrzucony, prędzej czy też później. Był nieco obolały, ale nie zwracał na to specjalnie uwagi, pomijając fakt, że tak czy tak odczuwał ból. Popatrzył przez ramię w tył. Podrapał się z tyłu głowy po czym spuścił rękę wzdłuż tułowia. Jakaś chmura częściowo przysłoniła mocno świecące słońce, i bardzo dobrze. Spojrzał na przyjaciół.
- No nic. To chodźcie.