Avatar - Legenda Aanga

Uśmiechnęła się lekko kiedy chłopak ją pocałował.
- Tak to wyzwanie. Tylko teraz dla wygranego jakąś nagrodę trzeba wymyślić tylko jaką. Wiesz co? Ty coś wymyśl ja nie mam za bardzo na to siły. – Zaśmiała się i zaczęła odchodzić powoli od chłopaka nie tracąc swojego uśmiechu.

Uśmiechnęła się lekko. Podeszła do jednego ze stoisk kupiła sobie czarny dwuczęściowy strój. Odwróciła się w jego kierunku i krzyknęła do niego.
- Poczekaj chwilkę tylko pójdę się przebrać! – Weszła do jakiegoś lokalu w, którym była łazienka. Zamknęła od niej drzwi na klucz. Ubrała się w swój nowy strój a na to założyła swoje ubranie, które nosiła na co dzień i spięła włosy. Wyszła i podeszła do chłopaka z lekkim uśmiechem i powiedziała.
- Chyba nie myślałeś, że będę się przebierać przy tobie nad jeziorem? – Zaśmiała się i usiadła obok niego.

Toshiro

   Zamiast do Omashu udał się od razu do portu. Nie chciało mu się w prawdzie szukać Sam po tym mieście a może i już jest w porcie. W porcie czeka na was statek Chłopak rozglądnął się. Był tam jeden całkiem duży więc tam też podszedł. Strażnik który pilnował wejścia, zatrzymał go.
  - Gdzie się wybierasz? - Mężczyzna odezwał się niezwykle niskim głosem.
- A jeśli mogę się zapytać, czyj to statek?
  - A po co Ci to wiedzieć?
  - Styx wysłał mnie na misje powiedział że czeka na mnie statek. - Powiedział. Oby to ten! Styx by mnie zabił jakbym chodził do każdego i się dopytywał! Po tym strażnik skinął głową i wpuścił go na pokład. Gdy już na niego wszedł, rozglądnął się. Znalazł ławkę na której usiadł. Całkiem sporo żołnierzy się tutaj kręciło na statku. z sześcioro na samym pokładzie. Nie wiadomo po co. Zaraz mieli odpływać. Jeszcze tylko chwila... - Spojrzał na podłogę trochę przymykając oczy.

Ostatnio edytowany przez Devil (2010-12-14 22:08:45)

Toshiro

   Wstał z ławki i położył prawą rękę na burcie. Lewą dłonią podparł głowę i uśmiechnął się lekko.
- Kogo zamierzasz zabić, hm? - Zapytał się jej jak tylko zdążyła złapać oddech. Całe zajście nie robiło na nim najmniejszego wrażenia. Głupia, po co się pchała tam gdzie nie jej miejsce... Westchnął ciężko po czym odszedł od barierki i siadł na ławce. Splótł palce obu dłoni z tyłu głowy i spojrzał w niebo.

Toshiro

  Zamknął oczy i wzruszył ramionami.
- E tam, nie przesadzaj. Styx własnoręcznie chyba by się rozprawił z tym rudzielcem jakby Ci coś zrobił. Z resztą ja też bym coś tam mógł. Dobra tam, nie ważne. Siadaj. - Poklepał miejsce obok siebie na ławce. Lewą ręką podparł głowę i rozglądał się po statku. Ile można czekać.
Wstał z miejsca i podszedł do deski która nieco odstawała. Z nudów zaczął ją podważać, kopać w nią i takie inne. Ręce cały czas były opuszczone luźno.
  - Co Ty robisz chłopcze? Siadaj na miejscu i siedź spokojnie zaraz odpływamy! - Powiedział do niego mężczyzna który akurat przechodził obok. Tak więc wrócił na swoje miejsce. Położył ręce na nogach, a co za tym idzie, zgarbił się i zamknął oczy.

Ostatnio edytowany przez Devil (2010-12-15 22:44:41)

Toshiro

   - Za co? - Zapytał. Podparł ręką głowię i spojrzał przed siebie. No nie było żadnego godnego uwagi, no ale nie miał zupełnie nic do roboty.
  - To co... Wiesz coś na temat tej techniki, którą używa Mortred? Tylko nie kłam bo tylko stracimy czas na dopłynięcie na Wyspę. - Popatrzył na nią kątem oka. Oparł się o oparcie ławki i wystawił dłonie przed siebie. Uformował z ognia kule a potem coś w stylu ludzików. Postacie te wyglądały strasznie śmiesznie, więc chłopak zaśmiał się pod nosem a potem zaczął sobie gwizdać, tworząc następne nieudane kopie. W końcu znudziło mu się to gdy przypadkowo podpalił sobie spodnie więc sprawił że ogień zniknął.

Ostatnio edytowany przez Devil (2010-12-15 23:03:09)

Toshiro

Jak się okazało cały ten przewóz na Wyspę Słońca był nie potrzebny. Jak sądził Sam wiedziała o tej całej technice. Jednak wstawać mu się z miejsca nie chciało.
Tak bo mam komu o tym powiedzieć. Z resztą co mnie obchodzi jakiś taniec... - Pomyślał.
- Żyją mówisz... - Wlepił swój wzrok w pokład. - Nie powybijali wszystkich? - Założył ręce na oparcie ławki i uśmiechnął się łobuzersko odkrywając swoje zęby. - Fajnie. Zabić taką jaszczurkę to jest coś. Muszę tą sprawę przemyśleć! - Ostatnie zdanie dodał żartobliwie po czym zaśmiał się pod nosem. Żołnierze byli za daleko aby to usłyszeć dla tego też nie mówił tego szeptem. - Jak myślisz pokonałbym chociaż jednego? - Starał się uspokoić i przestać się śmiać. W prawdzie uważał że pokonałby takiego, nawet dwa. Co mu może taka jaszczurka zrobić.