Avatar - Legenda Aanga

Shinju

Widząc, że Mortred już jest, Shinju machnęła na na załogę, że można odpływać. Skinęła potem na czerwonowłosego i kazała za sobą iść. Weszli pod pokład do niedużej kajuty, na stole leżały mapy morskie. Wskazała mu krzesełko a sama siadła na drugim.
- Chciałeś płynąć do Narodu Ognia, tak? Gdzie konkretnie, bo musimy ustalić trasę? - zapytała się. - Jest jeszcze jedna sprawa, nasz statek jest, że się tak wyrażę, specjalny, więc będziesz musiał zaakceptować fakt, że priorytetem będzie nasze zadanie a nie przetransportowanie cię na miejsce przeznaczenia. Dodatkowo dobrze by było jakbyś się do czegoś przydał a nie tylko siedział i zbijał bąki przez całą drogę.

Shinju

Pokiwała tylko głowa słysząc jest cel podróży i pochyliwszy się nad mapami zaczęła wykreślać kurs. Przez chwilę pracowała w milczeniu, ignorując pytanie chłopaka. Skończyła, złożyła mapę i podniosła na niego oczy.
- Naprawdę myślałam, że jesteś bystrzejszy i domyślasz się z jakiego rodzaju statkiem masz do czynienia... - pokręciła głową. - Na pewno nie z rybackim... Nie będę owijała w bawełnę, Pieśń Morza to statek piracki. Jeśli na naszej trasie pojawi się jakiś okręt, który może zawierać jakieś cenne ładunki to w pierwszej kolejności zajmiemy się tym statkiem.
Wstała od stołu, mapę wsunęła sobie za pasek i podeszła do drzwi. Położyła dłoń na klamce i spojrzała przez ramię na czerwonowłosego.
- Nikt ci nie zmusza, bo nam pomagać w ewentualnym łupieniu statków, jak nie chcesz wystarczy, że będziesz szorował pokład czy coś...
Otworzyła drzwi i wróciła na pokład. Właśnie wypływali na pełne morze. Shinju podeszła do sternika i uzgodniła kurs na następne parę godzin, potem przeszła na dziob statku i utkwiła spojrzenie na horyzoncie. Mortred potrzebuje czasu by wszystko przemyśleć...

Mortred

Piracki? No tak, czemuś się nie domyślił? Głupek... - uderzył się lekko w głowę pięścią, a to wszystko gdy Shinju już wyszła. Zsunął się plecami po ścianie kajuty. Zaczęło robić mu się niedobrze, jak zwykle przy podróżach. Złapał się za głowę. Teslin leżał przy nim.
- Err... I weź tu człowieku myśl... - wymruczał pod pod nosem. Piracki statek... No i gdzie on się wpakował? Możliwe że dałby radę innym wypłynąć. No ale oby nie napotkali żadnego statku, to powinno być w miarę dobrze. Ale i będzie chciał jeszcze porozmawiać z Shinju. Skierował się do wyjścia z kajuty. Otwarł drzwi, a jego wzrok nagle natrafił na poruszającą się w oczach wodę, a to przez ruch statku. Zawrócił i zamknął drzwi, bo dodatkowo poczuł się źle.
- Ta choroba, niech to... - powiedział pod nosem, łapiąc się za głowę. Nie miał większych sił na wyjście, ale w końcu zdobył się na to. Nieco przygarbiony wyszedł wraz z wilkiem z kajuty. Na jego twarzy widać było wyraźnie, że nie czuje się zbyt przyjemnie. Starając się nie spoglądać na wodę, wypatrzył brązowowłosą. Leniwymi ruchami skierował się w tamtą stronę.
- Statek piracki, mówisz... - powiedział, gdy już był bliżej niej. - Po co kraść czyiś towar? - dodał.

Shinju

Mortred przywlekł się na pokład. Wyglądał bardzo kiepsko, cały blady. Shinju westchnęła i ignorując wyrzuty na temat swojego zajęcia zmusiła go by usiadł. Zeszła na chwilę pod pokład i wróciła z manierką z wodą. Przyklękła przy chłopaku i podała mu naczynie.
- Masz, napij się... Oddychaj głęboko i patrz się na horyzont to może ci trochę ulży. - powiedziała. - Dlaczego nie powiedziałeś, że tak reagujesz na podróż statkiem? Łatwiej jest zapobiegać chorobie morskiej niż ją potem leczyć.
Usiadła obok niego na pokładzie.
- Ech... Przecież już na samym początku ci powiedziałam, że Pieśń to statek zajmujący się "towarami wysokiego ryzyka"... Myślałeś, że co to znaczy? Że przewozimy śmierdzące krewetki czy co? - zapytała się. - I czy ważne jest 'dlaczego' czy 'po co' to robimy? Ten statek to całe moje życie, gdyby nie on to by mnie tu nie było...

Shinju

Przyciągnęła kolana pod brodę i oplotła je ramionami. Siedziała tak przez dłuższą chwilę, milcząc i wpatrując się w horyzont.
- Dla ciebie świat jest biało-czarny, tak? - odezwała się w końcu. - My jesteśmy ci źli a reszta jest dobra, tak? I pewnie myślisz, że to takie łatwe i przyjemne zajęcie? No to cię rozczaruję, bo to naprawdę niebezpieczny kawałek chleba! To nie jest coś co się wybiera, bo jest łatwiejsze niż zwykła praca! To coś, z czym się człowiek rodzi, wzrasta i umiera! - zerwała się na równe nogi. - Ale myśl sobie co chcesz, możemy i być ci źle, skoro tak uważasz...
Odwróciła się od niego i odeszła w kierunku rufy statku. Oparła dłonie o barierkę i stała tak w milczeniu. Poko, która odkąd wrócili na statek zajęła się zwiedzaniem starych kątów podbiegła do niej i wskoczyła jej na ramię. Shinju pogłaskała zwierzątko. Wszyscy są tacy sami, Malutka...

Shinju

Miała dość wyrzutów i moralizatorskich pouczeń. Nieco zła a nieco urażona wróciła do chłopaka.
- Wstawaj! Musisz się czymś zająć - powiedziała. - Umiesz sterować? Nie? To się nauczysz... - pociągnęła go w kierunku stojącego przy sterze starszego mężczyzny.
- Zhu*! Masz zrobić z tego szczura lądowego prawdziwego pirata!
- Czy ja wiem... - Zhu uważnie się przyjrzał Mortred'owi. - Taki jakiś jest blady i cherlawy... No, ale spróbujemy, panienko, spróbujemy! Niech łapie za ster i trzyma mocno! - posunął się i zrobił miejsce dla chłopaka.


*Zhu jak i resztę załogi należy traktować jako NPCów

Toshiro

    Dałem bilet i wbiegłem za Sam na statek. Uśmiechnąłem się, widząc ją, otoczoną przez chłopaków. Podszedłem do burty. Oparłem się rękami o nią, zginając je, garbiąc się tym samym. Popatrzyłem w wodę, bez uśmiechu.
- Celt! - Oderwałem się od patrzenia w wodę i odwróciłem się. Psiak siedział za mną machając ogonem. Lewo ucho miał spuszczone, a prawe nie.
- Mały, ale się przestraszyłem... - Kucnąłem i pogłaskałem go. - Ktoś Cię widział? - Szepnąłem do niego, rozglądając się. - Ale chyba Cię widzieli, skoro sobie tutaj sam wszedłeś. - Pogłaskałem go raz jeszcze i podniosłem.
    Jakaś kobieta na rękach trzymał kota... Czy coś takiego. Celt popatrzał na niego i zaczął merdać ogonem. Tamten zaś zaczął syczeć i najeżył swoje futro. Kobieta usiadła na ławce i zaczęła go uspokajać. Odwróciłem się.
- Heh, głupi kot. - Zaśmiałem się i zacząłem głaskać psa znowu. Psiak wychyli swój łeb i patrząc na wodę, wystawił język.