Avatar - Legenda Aanga

Piasek szurał jej pod stopami. W dłoni wymachiwała klapkami, które zdjęła przed przyjściem na plażę. W końcu nie ma to jak poczuć gorący piasek między palcami, dziwne a zarazem dość przyjemne uczucie. I z pewnością relaksujące. Rozejrzała się po wybrzeżu. Nie było na nim za dużo osób, ale nie szukała właśnie tłoku. Musiała trochę pomyśleć, pogłówkować nad pewnymi bardzo ważnymi sprawami, które zamieszały poważnie w jej życiu.
Usiadła na skraju plaży, czym dalej od innych plażowiczów, i wlepiła zielonkawe oczy w morką toń. Jeszcze tylko związała niesforne włosy w koński ogon, by odsłonić nieco przepoconą szyję, by skóra odetchnęła. Dzień był dość upalny, jak dla niej. Teraz mogła ponieść się swoim rozmyślaniom w ciszy i spokoju, bez obaw, że ktoś jej tą ciszę przerwie.

Odwróciła głowę w stronę, z której dochodził kobiecy głos. Jednak nie długo trwała ta rozkoszna cisza i błogosławiony spokój.
Szczerze powiedziawszy, to w ogóle nie poznawała tamtej. Nie wiedziała nawet, skąd ona zna jej imię. Najwidoczniej się skądś znały, ale nie mogła sobie przypomnieć miejsca ani tym bardziej czasu. W ciągu prawie pięciu lat pracy w jednej z bardziej ruchliwych restauracji w Królestwie Ziemi zdążyła już poznać całkiem sporą liczbę osób. Przez tamtą okolicę przewalały się tłumy, a zapamiętanie imion i nazwisk wszystkich tych ludzi graniczyło wręcz z cudem. Chyba, że ktoś miał już wrodzoną pamięć do nazwisk. Ona nie miała.
- Wypoczywam - odpowiedziała spokojnie, nie tracąc fasonu.
Starała się przypomnieć sobie imię dziewczyny, albo skojarzyć jej twarz. Niedawno spotkała w porcie Shiro, więc może ta dziewczyna jest z nim. Coś jej zaczęło świtać, ale nie była do końca pewna. Postanowiła więc zapytać, by się upewnić.
- Sam, mam rację?

Przyglądała się dziewczynie jeszcze przez dłuższą chwilę. Fakt faktem, czas robi swoje - i ona dość się zmieniła w ciągu tych kilku lat. Aż trudno było uwierzyć, że to ta sama osoba. Czasem chciałaby wrócić do tamtych czasów, gdzie jeszcze miała z szesnaście lat i mogła sobie beztrosko podróżować, nie martwiąc się o przyszłość, o pracę, rodzinę. Krótko mówiąc - nie martwić się o nic.
- Trochę - odparła. - To pierwsze imię, jakie mi przyszło na myśl, kiedy Cię zobaczyłam. I widocznie mam niezłą intuicję.
Uśmiechnęła się lekko do samej siebie. Zastanawiała się, czy ona nie naskoczy na nią w związku z romansem z Shiro. Krótkim bo krótkim, ale jednak taka sytuacja miała miejsce. Nie uważała jednak, by dziewczyna pałała do chłopaka jakiś głębokim uczuciem. Uważała to za zwykłe zauroczenie, a to nikomu nie szkodzi, a w dodatku zaraz minie.
- Jakoś leci - powiedziała, poprawiając grzywkę, która opadła jej na oczy. - A co tam u Ciebie słychać? Coś czuję, że nie przybyłaś tutaj sama.

Czy życie było prostsze czy też trudniejsze, gdy miało się około szesnaście lat - tutaj można by polemizować. Dla niej było ono wtedy łatwiejsze i już. Takie było jej zdanie i, teoretycznie, powinna respektować także odmienne zdanie drugiej strony, ale nie zawsze tak bywało. Teraz też postawi na swoim.
- Więc jesteście całą paczką - rzekła, trochę jakby sama do siebie.
Nie wiedziała, co o tym wszystkim myśleć. Ba, czy w ogóle był sens rozmyślać nad tą całą sprawą. Podparła dłonią podbródek i lekko obojętną miną przyglądała się dziewczynie. Czy miało to jakiś cel? Może chciała tamtą rozzłościć? Raczej nie, choć kto ją tam wiedział.
Czyżby bawiło ją takie naskakiwanie na Sam, prowokowanie jej? Ależ skąd, nie prowokowała jej, przynajmniej w pełni świadomie. Lubiła się nieco podrażnić z innymi osobami, zwłaszcza dobrze jej znanymi. Tylko czy ona aż tak dobrze znała swoją rozmówczynię - spotkała ją kilkakrotnie, zwykle w towarzystwie Shiro, czasem też z jakimś innym chłopakiem, którego imię już dawno wyleciało jej z pamięci, bo nie wyróżniał się on zbytnio z tłumu. Nie miała jeszcze dobrze wyrobionego zdania na jej temat, przynajmniej świeżego, bo trochę latek już przybyło.
Gładziła drugą dłonią piasek, przesypując go między palcami. Spuściła wzrok na otaczające ich morze. Chciała o coś zapytać, coś bardzo ważnego w tej chwili. Nie była jednak pewna, czy to odpowiedni moment. Trudno, najwyżej dojdzie do sprzeczki - woli mieć to pytanie już za sobą i dowiedzieć się odpowiedzi. Szczerej.
- Nadal się spotykacie z Shiro? - zapytała znienacka.

Znów spojrzała w jej stronę.
- Z czystej ciekawości - odparła, wzruszając ramionami.
Nie, to z pewnością nie było pytanie zdawane od tak, żeby po prostu wiedzieć. Nie była jednak o niego zazdrosna, a przynajmniej lubiła sobie na siłę wmawiać, że nie jest i tak było najlepiej, chyba. Przynajmniej nie chciała uważać tej dziewczyny za jakikolwiek zagrożenie, gdy chodzi o nią i Shiro. Była trochę egoistyczna? No, może odrobinę. Nigdy nie sądziła, by ta mogłaby zaszkodzić jej, w pewnym sensie, związkowi.
- To miło z Twojej strony, że się nim "opiekujesz" - dodała po dłuższej chwili.
Zabrzmiało to co prawda trochę tak, jakby chłopak był jeszcze małoletni i wymagał stałej opieki kogoś dorosłego, ale ona powiedziała to bardziej w formie niewinnej ironii. Może jednak chciała się trochę z nią podroczyć

Sprzeczki sprzeczkami. Wolała raczej powymieniać się ironicznymi uwagami na temat drugiej strony niżeli się bić. Bynajmniej nie zmierzała do rozpoczęcia rękoczynów. I nie, nie z tego powodu, że może przeczuwała porażkę w starciu z nią - wcale czegoś takiego nie przeczuwała. Szanse miały, plus minus, wyrównane, jeśli oczywiście chodziło o prawdziwe starcie. Nie po to tyle ćwiczyła, by się poddawać bez bicia. Kiedy ostatnim sensownym wyborem jest walka, nie zawaha się. Wcale a wcale nie jest słodką dziewczynką z cukru, choć na pierwszy rzut oka może na takową wyglądać.
- Nie trzymam go aż na aż tak krótkiej smyczy - powiedziała. - Ale chyba powinnam zacząć, bo trochę się "rozbrykał" - dodała, zmierzywszy lodowatym spojrzeniem dziewczę od stóp do głów.
To fakt, tamta chciała ją tymi słowami wyprowadzić z równowagi. Nie potrzeba w takich sytuacjach żadnego telepaty by się tego domyślić. Ale ona nie podda się tak łatwo zdenerwować. Odpuści? Skądże, jeszcze nie. Może tamta? Kto ją tam wie.

O mało brakowało a zakrztusiłaby się z powodu zatrzymywania w sobie śmiechu. Nie mogła sobie pozwolić na taki wybuch, ale doprawdy było to komiczne. Poza tym - zirytować? Ją? Jeszcze wiele minut i ostrych słów przeminie nim ona się porządnie zdenerwuje. Nie będzie z siebie robić idiotki i rzucać się dziewczynie do gardła, choćby dlatego, że tamta raczyła się w ogóle tutaj zjawić czy odezwać się do niej. W przeciwieństwie do niektórych potrafiła trzymać nerwy na wodzy.
- Myśleć? - prychnęła lekko, rozbawiona tymi słowami - Dobre sobie. Jak się baba całym ciałem rzuca na faceta to nie ma co mówić o jakimkolwiek wysiłku umysłowym drugiej strony.
Trochę nużyło ją już to wzajemne wytykanie sobie życiowych błędów, bo niczego to nie wnosiło. Chciała tylko by dziewczyna zostawiła ją i Shiro w spokoju, i nie męczyła ich swoją obecnością. Bowiem jej persona całkowicie psuła jej wizję wspólnej przyszłości z jej pierwszą miłością oraz ich wspólnym dzieckiem.
- Jestem też ciekawa do jakich wniosków mógłby niby dojść - uniosła nieznacznie brwi ku górze.