Avatar - Legenda Aanga

Mortred

Westchnął.
- No tak, to prawda. - powiedział. Zaraz jednak nieco się uśmiechnął. - Dobra, może jakoś da radę. - dodał. Usłyszał nagle głos Sam, a uprzednio jeszcze szybkie kroki, najwyraźniej bieg. Spojrzał w jej stronę. Na bieg miał zareagować spontanicznie, ale tylko jego wyraz twarzy na chwilę uległ zmianie. Ale tylko na krótką. Reakcji nie było, bo dziewczyna w porę coś dodała. On z chęcią przebiegłby się, choćby dziesięć kilometrów - nie ma to jak trening! Gdy Sam powiedziała, gdzie mają się spotkać - skinął głową.

Mortred

Skinął głową. To był z pewnością lepszy pomysł od siedzenia tutaj. Chociaż w sumie było już naprawdę późno, a to stwierdził, gdy swój wzrok kierował na okno. Niebo było już bardzo ciemne.
- Jest już dosyć późno, ale można popytać ludzi, których spotkamy. - powiedział. Wstał od stołu. - No to chodź - uśmiechnął się kącikiem ust i skierował do wyjścia z karczmy. Kiedy wyszedł, poczuł jakiś nieprzyjemny zapach. Spojrzał w stronę, skąd, jak się domyślał, zapach dochodził. Ujrzał dwóch żebraków. Chciał im coś wrzucić, ale sam nie wiedział, czy w ogóle ma jakieś monety przy sobie. Sięgnął do kieszeni. No, jest coś! Wygrzebał z niej sześć złotych monet. Rzucił cztery - jednemu dwie i drugiemu dwie. Co mu szkodzi? Zarobi się później jakoś inaczej. Chwilę później z karczmy wybiegł Teslin i dorównał kroku czerwonowłosemu.

Mortred

Podrapał się z tyłu głowy.
- Niestety, nie wiedzą. - powiedział. Splótł ręce z sobą i zastanawiał się, co by teraz zrobić. Rozglądając się, wypatrzył niedużą budkę z lodami, ale przed nią było kilka stolików. Zaprzyjaźnił się z Shinju a i ona mu pomagała, więc należy się to, co miał zamiar zaproponować. A propozycja brzmiała następująco -
- Może chcesz zjeść lody? Ja stawiam - uśmiechnął się.

Mortred

Czerwonowłosy, podobnie jak Shinju, dawno temu jadł jakiekolwiek lody. Nie było ani okazji, ani ochoty. A w tym momencie jest i to, i to. Ochota była szczególnie, bo pamiętał, że te lody, które jadł kiedyś, były naprawdę dobre.
- Jak tam chcesz, ale to taniocha, więc zawsze mogę zapłacić. - odpowiedział. - No to chodźmy - wykonał gest ręką, który własnie to mówił i skierował się w stronę stoiska z lodami. Gdy doszedł zauważył wiele wystawionych smaków lodów. Zaczął rozglądać się za jakimś bądź jakimiś, które by mu przypasowały. Upatrzył sobie kilka; o smaku truskawkowym, orzechowym oraz śmietankowym. Nie tracił czasu na decydowanie się, którą by tu wziąć a postanowił, że weźmie trzy gałki na raz. Takie też złożył zamówienie. Mężczyzna, stojący za stoiskiem skinął głową i nałożył wszystkie trzy gałki do wafla. Kosz za gałkę wynosił jedynie miedziaka, więc z jednej złotej monety, bo tylko takimi dysponował, wydano mu naprawdę niemałą ilością monet miedzianych. Gdzie ja mam to niby zmieścić? Zaczął szukać w jednej i drugiej kieszeni czegoś sakiewko-podobnego, może jednak ma. Natrafił na coś i gdy wyciągnął, okazało się właśnie sakwą. Do tego upchał wszystkie monety, jakoś się udało. Zawsze to lepiej niż wrzucenie luzem do kieszeni takiej ilości monet.

Mortred

No tak, Shinju miała rację, że trochę tu dużo ludzi. Zastanowił się chwilę.
- Spacer? - zaproponował. Nie był to zły pomysł, dla niego dobry. Nie będzie tłoczno, a taka przechadzka to miła sprawa. Liznął najwyższą gałkę loda, którą była śmietankowa. - No, dobre to! - powiedział, patrząc na loda. A to dopiero jedna z trzech gałek o różnych smakach...

Mortred

Gdy zobaczył, że dziewczyna potyka się o kamień, nachylił się gwałtownie i lewą ręką przytrzymał, by nie upadła. Również unieruchomił jej rękę łapiąc ją dłonią na wysokości nadgarstka, a więc i lody nie spadły.
- No, musisz uważać - zaśmiał się lekko. No cóż, pechowo się wydarzyło, że akurat na drodze wystawało jakieś wredne kamienisko. Teslin również chciał zapobiec upadkowi, ale Mortred zrobił to pierwszy. Tak więc wrócił na swoją pozycje obok chłopaka.

Mortred

Szedł z Shinju, aż usiadł obok niej pod drzewem. Liznął pozostałości po pierwszej, śmietankowej gałce i zabrał się za drugą.
- Znam ją i nie sądzę, żeby chciała zrobić coś takiego - powiedział, gdy przełknął kawałek truskawkowej gałki. Sam by czegoś takiego raczej nie zrobiła - była jego przyjaciółką i wątpił w to, że miałaby się zachować podobnie. Spojrzał w górę, na niebo. Było czarne, a na nim widać było bardzo wiele gwiazd. Również od tej strony można było zobaczyć piękny księżyc. Naprawdę ładnie wygląda to niebo...