Avatar - Legenda Aanga

- Jestem!- Krzyknął wchodzący do środka Lolo który przyniósł ze sobą jedzenie.
- No nareszcie. Co masz?- Zapytał Bolo.
- Dla mnie gotowaną kapustę. Dla ciebie pieczoną rybę.- Powiedział Lolo i położył jedzenie na stole.
- No chociaż raz nie przyniosłeś mi tego paskudztwa co zawsze.- Odpowiedział zadowolony Bolo po czym zabrał się za konsumowanie ryby.
- Zabieraj się z tą kapustą! Wiesz jak to śmierdzi?- Warknął Zho
- Odwal się zamiast narzekać sprawdź co u naszego gościa.- Mruknął Lolo
- I tak zrobię jeszcze chwilka a zwrócę śniadanie.
Zho wstał od stołu i poszedł zobaczyć jak się miewa ich więzień.
- Ej chłopaki obudziła się!- Krzyknął Zho.
- Bez jaj miała być nieprzytomna jeszcze przez co najmniej godzinę.- Odpowiedział Lolo
- Chyba jednak jeszcze nie doszła do siebie oczy latają jej na wszystkie strony.
- Dobra zamknijcie się. Szef za kilka minut tu będzie i sam sobie z nią pogada więc póki co zostawcie ją.- Mruknął Bolo pochłaniając kolejną porcję pieczonej ryby.
- Racja. My tu tylko pilnujemy.- Przytaknął mu Zho i wrócił do stołu.
Nie pozostało im nic innego jak czekać.

Ostatnio edytowany przez Agrael (2012-09-26 22:20:02)

Do magazynu wszedł Szrama wraz ze 6 swoimi ludźmi. Ci którzy byli już w magazynie stanęli na baczność chociaż Bolo o mało nie udławił się rybą.
- Bolo skończ się wreszcie obżerać tymi rybami i weź się w końcu za robotę. Gdzie nasz więzień?- Zapytał Szrama.
- Kyh kyh. W celi tak jak pan kazał.- Odpowiedział Bolo i szybko pobiegł napić się wody bo ryba trochę mu zaszkodziła.
Szrama podszedł do celi i przyjrzał się dokładnie Sam.
- Czy któryś z was durnie zauważył, tą ranę na nadgarstku?- Zapytał poirytowany Szrama.
- Tak. Jak ją wypakowywaliśmy z worka. Miała przy sobie scyzoryk który jej zabraliśmy co prawda spód worka był czerwony od krwi...- Odparł Lolo.
- I wy oczywiście mieliście to gdzieś prawda? Jak ktoś znajdzie jej krew to trafi tutaj, a nawet jeśli ślady nie prowadzą pod same drzwi to do tej okolicy.
- Spokojnie szefie.- Odezwał się Zho.
- Szedłem za braćmi i zająłem się śladami kawałek o targu zarznęliśmy tego złodzieja co go wczoraj złapaliśmy. I dotarliśmy tu najdłuższą możliwą drogą. Więc można powiedzieć, że pocięła się nie potrzebnie. Zresztą przeszliśmy Krwawą Aleją a tak przelano tyle krwi że nikt nie odróżni jej krwi od krwi innych.
- Imponujące. Jesteście pewni, że nikt was nie śledził?
- Jasne szefie. Co chwilę oglądaliśmy się za siebie i było czysto.- Odparł Lolo.
- A patrzyliście na dachy? Ci z Ostrzy uwielbiają się czaić na dachach.
- No tego... Jakoś nie zwróciliśmy na to uwagi.- Wyjąkał Lolo
- A już myślałem, że w końcu zaczęliście myśleć. Ty, ty i ty. Pójdziecie i sprawdzicie okoliczne dachy jak coś macie zaraz meldować, a nie zgrywać bohaterów ci z Ostrzy i tak skroili by was na plasterki.- Powiedział Szrama do swoich ludzi którzy z nim przyszli. A którzy zaraz posłusznie wyszli.
- No dobra. Zho bierz jej scyzoryk i ten list. Zostawisz go na drzwiach domu Connora. Tylko bez wpadek.
- Jasne szefie już biegnę.- Odpowiedział Zho i zabrał list wraz ze scyzorykiem i wybiegł z magazynu.
- To teraz czekamy...Chwila co tak śmierdzi?- Zapytał Szrama.
- Gotowana kapustka. Chce szef?- Zapytał Lolo.
- Zabieraj mi się z tym. Zapominam o tych twoich upodobaniach kulinarnych.- Mruknął Szrama.
Pozostało tylko czekać aż Zho dostarczy wiadomość.

Ostatnio edytowany przez Agrael (2012-09-27 08:23:00)

- Widzę, że  doszłaś już do siebie, ale to nic godziny twojego ojca są policzone. Za niecałe trzy dni przypłyną tu najemnicy królestwa Ziemi, a wtedy bez względu na to czy Connor się podda czy nie. Zginie. Co do ciebie jeśli twój ojciec się spełni moje nasze żądania wtedy może ocalisz głowę, a jeśli nie to cóż żywa, i w jednym kawałku na pewno stąd nie wyjdziesz. Więc lepiej się módl żebyś okazała się cenniejsza dla ojca niż jego organizacja. A póki co ciesz się naszą gościnnością.- Powiedział Szrama.   
Bolo podał jej talerz na którym była pieczona ryba i szklanka wody. Po czym zarówno Bolo jak i Szrama oddalili się na drugi koniec magazynu czekając na Zho.

Zho wbiegł do magazynu zatrzymując się na chwilę aby złapać oddech.
- Załatwione... wiadomość dostarczona.- Wysapał.
- Naprawdę zamierzasz szefie ją wypuścić kiedy Connor będzie w naszych rękach?-  Zapytał Bolo.
- Oczywiście, że nie. Zginą oboje na oczach wszystkich nawet jeśli musiałbym puścić miasto z dymem, a ich razem z nim. Wiesz jeśli nie zgładzimy Connora nasze posiłki z Królestwa Ziemi mają rozkaz zniszczyć całe miasto z każdym kto tu mieszka. Takie są plany moich nowych przyjaciół z Królestwa Ziemi. To co zostawił po sobie poprzedni król wystarczy aby zamienić to miasto w morze ruin, a ja wolę aby miasto przetrwało jako nowy posterunek Królestwa Ziemi, a jego zarządcą będę ja. Pozbędziemy się też tych natrętnych ostrzy. A póki zostawmy naszego gościa samego, a sami zaplanujmy jutrzejszy wielki dzień dla tego miasta." -Powiedział pewny swego Szrama i razem z pozostałymi wyszli z magazynu szczelnie zamykając drzwi zostawiając na zewnątrz kilku strażników.

Następnego dnia.
Szrama wraz z towarzyszami wszedł do magazynu. Sam była w środku co oznaczało, że nie było żadnych niespodzianek.
- Dzisiaj twój wielki dzień, właściwie to mój.- Powiedział Szrama stojąc przed celą Sam.
Zho wystrzelił z dmuchawki środkiem paraliżującym do Sam. Korzystając z jej niedyspozycji Pwszedł do środka i związał jej ręce i nogi.
- Chyba pora ruszać. Blokerzy są na miejscu?
- Tak szefie oni oraz reszta zajęli pozycje.
- Świetnie! Widzisz Sam jeśli wszystko pójdzie dobrze pozwolę ci żyć, a póki co miłych snów.
Po tych słowach jeden z ludzi Szramy uderzył ją w głowę tak że straciła przytomność.
- Załadujcie ją na wóz zanim się ocknie będzie po wszystkim, a i jeszcze coś...nie zapomnijcie załadować wozu prochem. Jeśli Connor będzie próbował coś kombinować jego córeczka będzie się bawiła "bombowo".
- Genialnie szefie.
- Wiem mamy jeszcze niecałe 2 godziny więc upewnijcie się, że wszystko jest gotowe, a my powoli ruszajmy.
Szrama wraz z wozem wyładowanym prochem z Sam jako pasażerką ruszył w towarzystwie 12 ludzi na miejsce spotkania będąc pewnym zwycięstwa.