Avatar - Legenda Aanga

Mortred

Prychnął pod nosem, śmiejąc się.
- Taa, kretoborsuki. - Mruknął, wciąż śmiejąc się. Uśmiechał się jednym kącikiem ust. Również ruszył do przodu.  Ściany były niezbyt równe, co zresztą jest normalne. Słyszał jakieś dźwięki, stłumione mocno przez ziemię. Bardzo, bardzo ciche i słabe. Zapewne jakiś kretoborsuk przekopywał się niedaleko nich. Z lewej strony ujrzał otwór. Było bardzo ciemno, gdyż tam nie "zapalił światła". Zatrzymał się na moment i wystawił przed siebie rękę, po czym rozłożył dłoń. Zaraz w powietrzu pojawił się płomień, oświetlający tamten tunel. Po prostu, wiódł prosto. Nic ciekawego. Mortred westchnął i zgasił płomień, po czym dogonił Shiro.

Mortred

Zaśmiał się.
- Było nie dotykać. - Powiedział, żartując.
- W takim tempie, to my nigdy nie dojdziemy... - Powiedział i westchnął. Po chwili zaczął biec, wyprzedzając Shiro. Chciał szybko, o ile to możliwe, odnaleźć Sam. Choćby nie wiem, ile miał szukać.

Mortred

Zauważył, że Shiro kaszle. Jego oczy były jakby szklane... Chłopak zaniepokoił się nieco tymi faktami. Nie zaprzestając biegu, kątem oka spojrzał na Shiro.
- Nic Ci nie jest? - Spytał w biegu.

Mortred

- Widzę, że coś Ci jest... - Mruknął, bez pewności, czy chłopak słyszy czy nie. Po jego pytaniu, odparł mu - Jeśli to ich tunele, to bardzo prawdopodobne. Jak nie tu, to może niedaleko, w jakichś tunelach, dalszych od tych, przez które my przemierzamy.
Podrapał się z tyłu głowy. Rękami wciąż ruszał, jak to w biegu. Potknął się lekko o jakieś niewielkie wzniesienie, jednak nie upadł na szczęście. Po jakimś czasie biegu ujrzał koniec tunelu. Gdy do niego dobiegli, powiedział -
- No, ślepy zaułek. - Powiedział. - Nie było co liczyć na to, że będzie otwór na zewnątrz. W końcu, po co kretoborsukom takie? Przecież żyją pod ziemią. - Dodał zaraz, łapiąc się za biodra i patrząc w górę. Spuścił ręce wzdłuż tułowia.
- No nic. Trzeba działać. Pomożesz?

Mortred

Skinął głową z lekkim uśmiechem w geście wdzięczności. Jego pięść, jak wcześniej, pokryła się płomieniami. Przykucnął i odbił się mocno od ziemi, z rozmachem, mocno uderzając pięścią o górną część tunelu. Trochę kawałków ziemi spadło do tunelu, a on już znajdował się na górze. Nachylił się nad dziurę.
- Chodź. - Powiedział, wykonując przy tym gest ręką. Stanął przy dziurze czekając na Toshiro.