Avatar - Legenda Aanga

... Zapadła cisza. Yumi wciąż patrzyła na elfa, co wzmagało w nim niepokój. Położył jedną rękę na mieczu. Dosłownie w ułamek sekundy dziewczyna doskoczyła do elfa, chcąc go ugryźć. Ten jednak szybko odskoczył wraz z mieczami i plecakiem w górę. Zniknął w gęstej koronie drzewa. Siedział w niej w ciszy trzymając się gałęzi i patrzył z góry na dziewczynę. Ta była wciąż w jednej pozycji. Zdziwiona rozglądnęła się i przyczołgała się z powrotem pod drzewo, przy którym siedziała oparta o nie przedtem. Usiadła pod nim i zamknęła oczy. Widać było po niej, że jest zmęczona. ...

.. uspokoił się widząc, że jest to tylko człowiek, jeśli nie lepiej powiedzieć " istota ludzka ", bo ta dziewczyna nie wyglądała do końca na normalnego człowieka. Zamknął oczy i westchnął. Otworzył je po czym powiedział do dziewczyny patrząc w górę -
- Jak by Ci to powiedzieć..
Obrócił głowę w stronę dziewczyny.
- Uciekłem przed wampirem.. Właściwie wampirzycą. Siedzi na dole, pod drzewem. Póki co wolę nie schodzić, a nie chcę jej zabijać.
Zapadło milczenie. Zaraz Errdeghar dodał -
- A Ty, co tu robisz ? Nie powinnaś być na przykład.. w domu ?..
Dziewczyna wyglądała na bardzo młodą, więc elf był wyraźnie zdziwiony, że ją spotkał.. Poza tym na dodatek na drzewie. ...

... zeskoczył z drzewa, wbił dwa miecze w ziemię koło siebie, położył plecak na ziemię i oparł się pień drzewa.
- Chyba jednak odmówię.. - Odparł śmiejąc się lekko. Robił się już trochę śpiący, ale starał się tego nie okazywać, gdyż robiło się całkiem ciekawie.
- Siedziałem sobie spokojnie w lesie.. Spotkałem wampira, a potem dziewczynę.. Dziwna, a zarazem ciekawa noc. - Pomyślał Errdeghar uśmiechając się. Westchnął. Spojrzał na śpiącą przy drzewie Yumi, a zaraz na przed chwilą poznaną dziewczynę. Inori..

.. zdziwił się początkowo, lecz po chwili powiedział -
- No, nie profesjonalnie, ale umiem mikstury przyrządzać. Co noszę w plecaku ? Chociażby kilka monet, coś do jedzenia, mikstury.. Chociaż nie brakuje tam też trucizn, na wszelki wypadek - tych groźnych jak ich tych mniej. Przecież nie będę chodził w samej zbroi z dwoma mieczami, coś się zawsze przyda.
Errdeghar zbliżył się do niej i powiedział -
- Byłabyś teraz tak miła i oddała mi go ?
Inori..

[Off: Eee..! Nie przesadzaj - coś się poradzi, a i trochę śmiechu potrzebne jest. ^^]

...Inori przyjrzała się Chi uważnie.
- Czy przez ten upadek cię się w głowie aby nie pomieszało? - zapytała stukając go lekko pięścią w głowę - A nawet jeśli jesteś z Hiszpańskiej Inkwizycji, to nie masz ślicznego czerwonego mundurka.
Podeszła więc do Errdeghara i odetchnąwszy ciężko powiedziała.
- Oczywiście, plecak mogę ci oddać. - powiedziała słodkim głosem - Interesują mnie tylko mikstury, więc nie bój się, nie wezmę twoich pieniędzy.
...

...oparła się o drzewo rosnące obok i chwyciła się za boki.
- Wiedzę, że jesteś mało rozmownym elfem. - burknęła - Ale mnie to zbytnio nie obchodzi. Chodzi mi tylko i wyłącznie o twoje ciało. - uśmiechnęła się złowieszczo - Zawsze chciałam wypróbować moje zdolności, jednakże opiekunowie nie są tacy głupi, nie dadzą się wykiwać. Chodzą za mną krok w krok i nie zważają, że ja już mam prawie 34 lata! - zacisnęła ręce w pięści i uderzyła nimi o pień drzewa z taką siłą, że większość liści opadła na ziemię  - Uch! Pryzma, zazdroszczę ci. Ty przynajmniej nie masz denerwujących opiekunów, którzy uważają cię za bezbronnego urwisa w wieku co najwyżej 12. lat.
...

- To nie jest takie proste, jak myślisz. - powiedziała już spokojniej - Może i udaje mi się uciekać, ale nie jest tak łatwo, a i trzeba uważać na oshaberich (pol. gadatliwy). Łażą tacy po świecie - ludzie o dwóch twarzach, co niby nigdy nic obiecują, że nie zdradzą, że tu byłeś, a za twoimi plecami przesyłają wiadomości o twojej lokacji do opiekunów i zanim się zorientujesz już jesteś w klasztorze. - zaczęła chodzić w kółko z rękoma za plecami - I gdziekolwiek byś był i tak cię znajdą i dopadną. Nie uciekniesz. Chcą ci umilić życie, żebyś nie miał się czym martwić i miał wszystko pod dostatkiem, a tak naprawdę spiskują przeciwko tobie jakby cię tu załatwić. Przez całe 34 lata zdążyłam zakosztować całe dziewięćdziesiąt pięć trucizn, które i tak na mnie nie działają. Tak to już jest, jak wiesz więcej, niż powinieneś.
...

... Inori i Errdeghar popatrzyli się na siebie i puknęli się lekko dwa razy palcem w głowę, pokazując tym samym, że ten elf jest chyba nienormalny. Mroczny Elf chwycił swój miecz, wyciągnął go z ziemi i jednym sprawnym ruchem wyrzucił oba miecze z rąk Chi, a jego samego pchnął w krzaki. Odrzuciło pół-elfa, upadł na ziemię, tym samym znikając w zaroślach. ...