Avatar - Legenda Aanga

...Yumi wręcz popłakała się ze śmiechu.
- On ma poczucie chwili. - powiedziała trzymając się za brzuch - Widzę, że gdy mnie "nie było" nie umieraliście z nudów. - zauważyła.
...

...Dziewczyna spojrzała na chłopaka z zaskoczeniem. W końcu nie codziennie proszono ją o gościnę w swoim lokum. Ba, w ogóle ją nie proszono.
- Um... Ja? - zdziwiła się - Fakt, jest trochę chłodno, ale nie sądzę, by to był dobry pomysł. Z moim brakiem kontroli mogę u ciebie stworzyć istne piekło, więc nie sądzę... - przerwała i po chwili dodała - Choć w sumie, czemu nie. Spróbuję panować nad moją połową wampira. - wyszczerzyła kły w niewinnym uśmiechu.
Chłopak...

...
Nagle usłyszeli szeleszczenie krzaków. Wyciągnęli miecze czekając na wilkołaka czy innego potwora. Zza krzaków rozległ się głos:
- Nadchodzi nowy, nieużywany superbohater
...

Yumi odwracając się za siebie ujrzała jakiegoś krasnoluda,krasnolud prawdopodobnie był czymś zdenerwowany.Rozległ się głos:

-Dalej ten dzik mi nawiał. -gdy ujrzał elfa i dziewczynę powiedział:
-Nie bójcie się nazywam się Hitsuri i nie mam zamiaru was krzywdzić.
-Skąd mamy pewność? - Odparła Yumi.
-Jestem z spokojnego gatunku krasnoludów.-Powiedział przybysz.
-Jak na starego człowieka jesteś silny.-Rzekł Elf.
-Y?A chodzi Ci o topór?Tak może wygląda na ciężką broń ale jest lekki jak piórko.......

Ostatnio edytowany przez TheWitcher (2010-04-19 14:21:33)

- Podróżuję. - odparł krótko krasnolud.
Errdeghar podrapał się z tyłu głowy. Najwidoczniej nowy przybysz nie miał względem nich złych zamiarów. Wywnioskowali to po tonie jego głosu, jednakże zawsze trzeba być przygotowanym.
Yumi założyła ręce na piersi i przechyliła głowę lekko w lewą stronę.
- Jak cię zwą? - zapytała krasnoluda.
Może wyglądało to jak przesłuchanie, aczkolwiek musiała wiedzieć co nieco o nim. Ciekawość przewyższa rozsądek.

Oczy Yumi zalśniły dziwną barwą. Nabrała powietrza w nozdrza i odetchnęła głęboko.
- Czuję... - powiedziała stojąc jak wryta i nawet nie mrugając - Czuję wampira...
Błyskawicznie odwróciła się do tyłu. Pustymi oczami wpatrując się w dal warknęła cicho, aczkolwiek przejmująco. Oczy lśniły jej dziwnie. Jak gdyby przygotowywała się do ataku, a zarazem do ucieczki. Cała była spięta, jednakże ciągle zachowywała spokój.

Rozluźniła się nieco jednak ciągle wpatrywała się w dziewczynę, jeśli można ją tak nazwać. To ostatnie zdanie w ustach wampira zabrzmiało śmiesznie. Czerwone oczy Yumi zalśniły w ciemności.
- Rozumiem... - powiedziała z poważną miną - Miło spotkać kogoś swojej rasy. Skąd przybywasz?

Rozluźniła się nieco, jednak ciągle wpatrywała się w dziewczynę, jeśli można by ją tak nazwać. Przenikliwe, czerwone oczy wampirzycy błysnęły w ciemności. Ślina naleciała jej do ust. Trudno było trzymać wszelkie dzikie instynkty na wodzy, zwłaszcza, że była na "głodzie" przez dobre trzy miesiące z hakiem. Uśmiechnęła się jednak lekko, jednak sztucznie.
- Cóż, większość wampirów nie wie skąd pochodzi. - powiedziała wolno i spokojnie - Ja jednak mam takie szczęście, że wiem. - uśmiechnęła się ponownie, tym razem naturalnie.