Avatar - Legenda Aanga

Ai

Dziewczę zaśmiało się pod nosem.
- No nieźle, chłopczyku... - spojrzała na niego spod swojej nieskazitelnie złotej grzywki.
- Nie było mądre. Zresztą jak większość Twoich poczynań i... - zmierzyła go wzrokiem. - zresztą ty sam. Chciałeś się umówić, hę? - tutaj przerwała cynicznym śmiechem - Chcesz się umówić z blond okrutniczką? Dobra... Ale jest warunek. Juan idzie z nami. A po za tym... - blondyna wstała i dostawiła do stolika krzesło stojące nieopodal.
- Siadaj.

Ai

Aickin chwyciła dziewczynę za bluzkę przy torsie i przyciągnęła do siebie.
- Musisz iść z nami. Jak ten chłopak wymknie mi się spod kontroli to mi pomożesz się nim zająć... - wyszeptała jej do ucha uśmiechając się. Po chwili puściła Ju i spojrzała na chłopaka.
- Mówiłam jej tylko, że przyzwoitka się przyda na takiej rance. Bo czego mogę sie spodziewać po nieznajomym, który wylał na mnie herbatę... - powiedziała i wymusiła uśmiech.

Ai

- Oczywiście, że możesz tak mówić... - powiedziała i posłała Ju zadziorny uśmiech. - A co do miejsca to pozostawiam to panu... Bo to jakby nie patrzeć randka organizowana przez niego. Ekhm, jakby nie patrzeć...  - dodała po czym dosć mocno kopnęła nieprzytomnego, leżącego pod stołem.

Ai

Aickin uśmiechnęła się po wyjściu chłopaka. Chwilę po tym poczuła ciepło i... Zobaczyła ogień. Ludzie panikowali i krzyczeli:
- Aaa, pożar! Niech ktoś coś zrobi! Ratuj się kto może! - i uciekali.
Blondyna siedziała jak gdyby nigdy nic. Wiedziała, że ogień jej nic nie zrobi. Westchnęła.

Ai

- Ja nie uciekam... Ogień mi nic nie zrobi - powiedziała dziewczyna i włożyła rękę do palącego się, drewnianego kubka. Płomień sie rozstąpił w ogóle nie parząc Aickin.
- Jestem magiem ognia. A, zapomniałam. Ty tu długo nie wytrzymasz... Dobra. - dodała i zarzuciła sobie nieprzytomnego chłopaka na ramię. - Chodź, zrobię nam drogie...
Wykonała jakiś znak w powietrzu, a płomienie rozproszyły się robiąc drogę.

Aickin

Wyszła z karczmy. Gdy tylko opuściła pomieszczenie rzuciła chłopaka na ziemię, a ten się powoli zaczynał budzić. Dziewczyna spojrzała na niego z pogardą. Plunęła na ziemię i uśmiechnęła się.
- Gdzie idziemy Juan? Bo chciałam zaprosić Cię na mój żaglowiec. Musze zająć się tym o tu.
- C-c-co się dzieje?... - jęknął czarnowłosy.
- O tym mówię.

Ai

Blondyna kopnęła leżącego po czym przerzuciła go sobie przez ramię.
- Cholera, ciężki... - i znów trzasnęła nim o ziemię.
Szatyn jęknął.
- Inaczej zrobimy... - powiedziała i rozwiązała chłopakowi nadgarstki, a z zyskanej liny zrobiła smycz. Nie trudno było się domyślić, że naraz zawiązała ją na szyi szatyna. Ten próbował ją zdjąć, lecz Aickin z całej siły uderzyła go w twarz.
- Klękaj! - ten wykonał rozkaz. - Teraz na czworaka! I tak masz iść!
- Nie, puść mnie! - krzyknął, a blondyna strzeliła w niego ogniem. Ten lekko się skulił, z bólu.
- Za każde takie wykroczenie, będziesz dostawał ogniem, jasne? - chłopak zamilkł. - Pytam, czy zrozumiałeś!
- Zrozumiałem...
- No dobrze. Chodź Juan.