Avatar - Legenda Aanga

- Aha. - odpowiedziała obojętnie Yutaka i dodała ciszej sama do siebie - Kolejny mag ognia.
Patrzyła to na drzewa, to na brunetkę. Nagle usłyszała jakiś szelest i odwróciła głowę gwałtownie w stronę dochodzącego dźwięku.
- Jakieś zwierze się do nas zbliża... - mruknęła.

Yutaka ciągle patrzyła z zaciekawieniem w krzaki. Wtem z krzaków wyskoczył tygrys (miał być kot, ale co tam). Natychmiast zerwała się z miejsca i stanęła oko w oko ze zwierzęciem.

Jak zahipnotyzowana patrzyła na zwierzę. Wiedziała, że jeśli będzie wyglądała na wystraszoną - tygrys się na nich rzuci. W normalnej sytuacji natychmiast rzuciłaby się na zwierzę, ale teraz, gdy towarzyszyła jej ta brunetka, nie mogła jak gdyby nigdy nic zacząć walczyć. Spojrzała na Triss wzrokiem "Jeśli chcesz, możesz zacząć".

Yutaka ciężko westchnęła i pokręciła głową z pogardą. Z oczu brunetki wyczytała, że dziewczyna się boi. Boi się zabić zwierze. Ona sama też nie przepadała za zabijaniem zwierząt, ale jeśli go nie zabiją, ono zabije je. Ta krwawa zasada dominowała w jej życiu. Jeśli ty go nie zabijesz, on zabije ciebie. Chcąc, nie chcąc ktoś musiał zrobić pierwszy krok, a w myślach prosiła, żeby to nie był tygrys. Brunetka strzeliła z łuku po raz drugi i chybiła - znowu. Yutaka teraz nie wytrzymała. Chwyciła sztylet umocowany z tyłu po wewnętrznej stronie pasa i z nieukrywaną wściekłością rzuciła w tygrysa. Jednak sztylet zgrabnie przeleciał obok zwierzęcia idealnie ścinając mu część futra i utkwił w pniu drzewa. Tygrys stał chwilę bez ruchu a następnie susem pobiegł w głąb lasu. Yutaka wpatrywała się w uciekające zwierze dopóki nie zniknęło jej z oczu, a następnie podeszła spokojnym krokiem i jakby nigdy nic wyciągnęła sztylet po którym została głęboka dziura w drzewie i włożyła go za pas.
- Nie ocenia się książki po okładce. - powiedziała tajemniczo wciąż stojąc tyłem do dziewczyny.

Brunetka ciągle się nie odzywała. Zniechęcona już Yutaka podążyła wgłąb lasu podnosząc do góry dłoń w pożegnalnym geście. Szła sobie spokojnie, aż tu nagle zauważyła inną dziewczynę. Zaciekawiona podeszła, by przyjrzeć jej się bliżej. Ciekawość świata i ludzi była jej najsłabszym punktem.

- Hmm... cześć. - powiedziała a jej wzrok natrafił na notatnik, który dziewczyna trzymała na kolanach - Piszesz coś? - spytała.

Szczerze mówiąc nie obchodziło ją ani trochę co dziewczyna piszę w swoim notatniku. Ale ciekawość nie dała za wygraną. Bezszelestnie przemknęła obok dziewczyny i stanęła za nią. Jej oczy podążały wraz za piórem. Po pewnym czasie powiedziała cicho, jakby sama do siebie, ale jednak tak, by dziewczyna ją usłyszała.
- Masz niezwykle wrażliwą i romantyczną duszę, jak na osobę o tak ognistym temperamencie.

- Mówisz? - zapytała spokojnie - Nic mnie już w życiu nie zdziwi. - dodała po chwili i odwróciwszy się plecami do dziewczyny spojrzała na las. Liście szybowały na wietrze i delikatnie opadały na zieloną trawę. Szum wody uspokajał i koił ciało jak i duszę.
Yutaka wciągnęła nosem dużą ilość świeżego powietrza i zapytała dziewczynę:
- Jesteś pisarką?