Avatar - Legenda Aanga

Usłyszałam muzykę wchodząc do pokoju. " To dlatego nie słyszał wołania Katasuki " - pomyślałam zaraz. Tak czy inaczej uśmiechnęłam się.
- Hej! - przywitałam się - Jak się czujesz? - zawsze o to pytałam Garey'a. Po naszym zniknięciu pod jezioro oboje byliśmy zmartretowani, więc chłopak się nie dziwił gdy o to zawsze pytałam. Podeszłam bliżej i stanęłam nad łóżkiem. Zmierzyłam chłopaka wzrokiem.
- Jesteś chory, że leżysz w łóżku? - zapytałam retorycznie i zaśmiałam się.

Rzuciłam się chłopakowi na szyję.
- Tęskniłam za tobą... - wyszeptałam. - Powiedz mi.... - zawiesiłam głos i wzięłam głęboki wdech - ...że ty też za mną tęskniłeś. - Puściłam chłopaka i spojrzałam mu prostu w oczy.

- Ta... - powiedziałam trochę zmarnowana. Trzymając chłopaka w ramionach przytuliłam go mocnej. Miałam łzy w oczach, byłam bliska płaczu. Najgorsze, że to nie były łzy szczęścia... Otarłam je szybko z oczu. Zaraz nie było po nich nawet śladu.

Puściłam chłopaka. Pierwsze co mi się przypomniało to spotkanie z Raion'em.
- Hm.... - zaczęłam. - Wczoraj. A wyjeżdżam około za trzy dni... Tylko mam taki mały problem... - skrzywiłam się.

- No bo chodzi o to... - zawahałam się - Nie... nie będę ci tym głowy zawracała!

- "Wyjątkowo paskudnego"? - zapytałam zdziwiona z głupkowatym uśmiechem. - Nic z tych rzeczy. Chodzi o to... - zaczęłam swoim pewnym tonem - ...że poznałam w ogrodach królewskich pewnego chłopaka. Okazało się, że jest... Kim on tam był? - zaczęłam się zastanawiać - Nieważne... Tak czy siak jest kimś tam z wojska i opuszcza stolicę. Zaproponował mi transport, ale dopiero za około cztery dni. Teraz rzecz w tym, że nie mam gdzie spać. - "Jak prosto się wyraziłam... - pomyślałam - Może za prosto" - dodałam w myślach. - Jeśli już Ci powiedziałam o co mi chodzi, to mógłbyś mi powiedzieć gdzie są jakieś pokoje do wynajęcia na te trzy noce? - zapytał wprost. - Mieszkasz w mieście i pewnie wiesz.... - zawiesiłam głos.

Zmrużyłam oczy z nieciekawą miną.
- Taaa.... - odpowiedziałam z grymasem. - Dwadzieścia kilometrów? - powtórzyłam cicho.  Podniosłam głowę i spojrzałam na chłopaka. - Będę - przeciągnęłam się wyciągając ręce w stronę sufitu ziewając - powoli iść... - dokończyłam myśl. Czekałam na odpowiedź, gdyż byłam bardzo ciekawa czy mnie zatrzyma.

Uśmiechnęłam się do Garey'a.
- Nie będę robić problemu? - zapytałam czerwieniąc się.