Avatar - Legenda Aanga

- Co za ulga- powiedział do siebie widząc odchodzącego wilka.
- I myślałeś po co walczyć? W życiu musi być jakiś sens. Ja wybrałem pieniądze, ty wybrałeś bliskich. Każdy człowiek ma swoje wartości, za które byłem gotów się poświecić.- mówiąc to zrobił kilka kroków w przód i ułożył się na kolanach.
- Jeśli chcesz być prawdziwym podróżnikiem, musisz wiedzieć co porzucić a co wybrać, tak samo jest z moim zawodem.- powiedział wykonując ukłon w stronę lasu i mamrocząc dziwne mantry. 
- Tak poza tym- rzekł przerywając swoje czynności.- Nie wiesz może czy w tym królestwie znajdzie się jakaś praca dla sprawnego wojownika?

Chłopak dalej wykonywał swoje mantry kłaniając się drzewom, doprawiając swoje modły dziwnymi gestami. Gdy skończył ostatnim pokłonem( przy którym pocałował ziemię) wstał i spojrzał na Morteda z uśmiechem.
-Nigdy nie modliłeś się do matki ziemi? Radze spróbować.- powiedział otrzepując się.- Umacnia nasze więzi z naturą i jest okazją by podziękować za wszystkie jej dary.- spojrzał w górę wzdychając ciężko.   
- Niech to, chciałbym usłyszeć że jakiś bogacz poszukuje "pomocy". Za nic nie skończę jako sprzątacz,niech te stare lenie same ruszą swoje wątłe cielska. Wiesz o czym mówię. To nie praca dla mnie, ale może chociaż ktoś szuka ochrony? Tak poza tym, kim ty w ogóle jesteś?

- Och to oczywiste, wiem że jesteś magiem być może dobrym być może nie... znam twoje imię.... ale co poza tym? Jesteś farmerem, żołnierzem, rzemieślnikiem? Na pewno nie jesteś podróżnikiem w pełnym znaczeniu tego słowa, gdyż masz bliskich i jesteś w pewnym sensie sentymentalną osobą. Więc kim dokładnie jesteś?- przymknął oczy w zamyśleniu.- hmmm, górny pierścień... zobaczymy czy szukają takich jak ja... pierwsze co to porządnie się najeść....- powiedział jakby do siebie.
- Ja na przykład jestem człowiekiem fortuny.- odparł kontynuując swoją wypowiedź.

- Wielka szkoda.... to tak jakbyś mało o sobie wiedział... Lecz nie mnie ciebie oceniać...- rzekł odchodząc od chłopaka kilka kroków. Spojrzał na ściemniające się niebo.- Niedługo zapadnie noc, to wspaniale, nie ma to jak drzemać pod księżycem... no chyba że mowa o potańcówkach...- rozłożył się na ziemi.
- Masz gdzie nocować, podróżniku?- ostatnie słowo podkreślił jakby z kpiną.

- Ostrzegam, zdarza mi się chrapać.-zażartował, odwracając głowę w stronę chłopaka.- W końcu nie wygonisz mnie stąd, prawda?- powiedział rozbawiony. Spoglądał na pojawiające się gwiazdy na niebie.
- Są naprawdę piękne... wystarczy na nie popatrzeć by chcieć się zdrzemnąć... o tak...- powiedział sięgając kieszeni w sprawdzeniu jej pojemności... chyba starczy na dobry posiłek. O tak...trzeba być w pełni sił przed nowymi robótkami....- Dopilnuj by ten kundel był z dala ode mnie, rozumiemy się?

- Dla mnie to może być nawet jeleń, bylebym nie kichał.- odrzekł ziewając.- Skąd ty właściwie go masz? Nie powiesz mi chyba głupiej historyjki o tym ze znalazłeś małego wilczura bez rodziny którego chciałeś przygarnąć. A z resztą, wnioskując po naszej rozmowie...- ostatnie słowa powiedział jakby do siebie.  Miał zamknięte oczy, wciąż rozmyślając nad sobie znanymi sprawami.
- Wielka czwórka mi świadkiem, znajdę w tym mieście pracę- powiedział znów do siebie. Zrelaksował się oddając swoje ciało błogości odpoczynku.

Najemnik wstał szybko otrzepując się.
- Ech, nie mogę zasnąć w czyjeś obecności, potrzebuje ciszy i spokoju!- powiedział głośno. Zaczął chodzić w jedną i drugą stronę. Zatrzymał się nagle.
-Już wiem co mi nie daje spokoju...- powiedział cicho p[odchodząc do leżącego chłopaka, pochylił się nad nim mówiąc.
-Jak oceniasz swoje umiejętności, Mortredzie? Sądzisz że dąłbyś radę na polu walki?

- To proste, podróżniku stojący w miejscu- powiedział odchodząc od chłopaka by zrobić przysiad unosząc swój miecz( wciąż ukryty w pochwie). Znów odmawiał jakieś mantry całując tsubę swej broni.
- Po prostu....- przerwał kontynuując modły by ostatecznie pocałować końcówkę chowanego ostrza.- już jakiś czas z nikim nie walczyłem... masz siły na małą potyczkę?-spytał powstając.