Avatar - Legenda Aanga

Wykonał kolejne kilka kroków.
- Musisz jednak coś wiedzieć.- powiedział chowając swój miecz z powrotem- jeśli chodzi o magów...- wciąż maszerował.- to ja....-zatrzymał się wreszcie, chwytając za wakizashi.
- Ich nie oszczędzam!- wykonał gwałtowny obrót dobywając ostrza które rzucił w stronę chłopaka. Dzięki zręcznemu ruchowi nadgarstka i kształtowi, miecz leciał w chłopaka niczym włócznia.Sam Kesuke wykonał szybkie odskoki w tył znajdując się spory dystans od Mortreda.

- Mag ognia...-powiedział do siebie odchylając się od płomieni, wykonał jeszcze szybkie skoki z dala od ognia. Spojrzał na swoje ramie przerażony, jego haori plunęło.
-AAA!- krzyknął rozrywając swój pas, i pozwalając by jedwabna płachta spokojnie opadła na ziemie. Kesuke ukazał swój dobytek. Na jego dziwnym pancerzu, będącym połączonymi elementami srebrzystej skórzanej zbroi znajdowały się stalowe elementy zbroi, których paskowy kształt(jak u samurajów) nie przeszkadzał w ruchach najemnikowi, co dziwne na zbroi były widocznie kieszonki i małe torebki , zapewne na dodatkowy ekwipunek, oraz pasy z umocowanymi nożami Kopnięciem wzniósł swoją katanę i wykonał ponowny wysoki odskok w tył. Będąc ponad ziemią dobył z jednej z kieszonek 3 oriony( shuriken z 4 prostymi ostrzami) i rzucił w stronę Mortreda( to znaczy w przód). Szybko wyjął miecz z pochwy i dobył dyskretnie z kieszonki kolejną "broń".

Widząc szarżującego chłopaka pogładził swoją bliznę. Trzeba przyznać, był odważny by stosować tę formę ataku. Sam tego chciał... Wbił miecz w ziemię przybierając frontalną pozycję. Wiedział jedno, trzeba uważać na ogień. Spojrzał ukradkiem na swoją lewa dłoń uśmiechając się w duchu.
- To nie była jedyna sztuczka,chłystku.- szepnął do siebie szarżując na Mortreda by tuż przed nim zrobić skok z wykopem w klatkę piersiową.

Już myślał by wykonać atak ale ujrzał płonąca pieść lecącą w jego stronę. Gwałtownie wystawił rękę w obronie. Poczuł na twarzy gorejącą pieść, odchylił głowę w bok,wciąż czując ciepło oraz ból dłoni przy kontakcie z ogniem. No nic to nie trwałe oparzenie.... chyba. Jeśli chce prawdziwej walki wręcz dostanie ją. Z rykiem gwałtownie uniósł nogę by przygnieść boleśnie stopę chłopaka i wymierzyć mu prawy hak w podbródek.

- To dopiero początek. Podziwiaj i ucz się.- powiedział z ironicznym uśmiechem. Chciał więcej, więc dostanie.  Ruszył gwałtownie w stronę chłopaka na ugiętych kolanach by zadać cios w postaci prawego sierpowego, jednakże zatrzymał atak w samym środku, by wykonać szybko proste uderzenie lewą ręką, wycofując prawą do gardy.

Trzeba przyznać, chłopak był sprytny. Kesuke nie spodziewał się tego rodzaju ataku. Poczuł ból, gdy ogień dotknął skóry. Mógł znieść same uderzenie nogą, ochraniacz w końcu służy do obrony przed takimi uderzeniami, lecz nie przed starciem z ogniem.  Lecąc tak w upadku na ziemię, podparł się rękami by gwałtownie wybić się z nich w górę, oddalając się od chłopaka. W samym środku lotu chwycił za swoje nogi, przez co było słychać dziwny brzdęk. Lądując na ziemi, stojąc przed chłopakiem, oddalonym od niego( z dala od zasięgu uderzeń) z wrzaskiem wykonał wykop. Wraz z nim w stronę maga wyleciał dziwny kształt którym był but najemnika lecący na twarz chłopaka.

* No chodź tu chłoptasiu* pomyślał widząc szarżującego chłopaka. Czas pokazać prawdziwe poświęcenie w walce.  Zaszarżował, zaś widząc zamiar skoku chłopaka uczyni to samo. Na pierwszy atak gwałtownie ciosem ręki odbił od siebie dłoń, jednakże poczuł siłę płomienia. Jednakże jego prawa ręka wciąż szarżowała. Odsłonił lewy bok na atak chłopaka, ból był niemiłosierny, i oczywiście przez przeklęty ogień, który bez problemu stykał się z skórą najemnika( z skórą? Z ciałem). Jednakże widocznie ból go zmotywował. Gwałtownie napiął wszystkie mięśnie i ukazał cenę swojego poświęcenia. Otworzył obie dłonie by uderzyć chłopaka w boczne części głowy, a właściwie prosto w uszy(tak zwane potocznie "stereo") by oszołomić chłopaka oraz pociągnąć go do siebie(nawet jeżeli cios się nie uda, chwyta chłopaka za ramiona) z zamiarem uderzenia go głową.(jednakże nie w nos, nie chcąc specjalnie nadto go kontuzjować).