Avatar - Legenda Aanga

Mortred

- A może jednak dam radę? - nogą posunął butelkę trochę w tył, by potoczyć ją znowu w przód, w stronę łóżka, tam, skąd zaczęła swoją "podróż". Naprawdę nie miał już ochoty na napicie się więcej, jak na razie to mu starczyło. Teslin, widząc że już koniec wojny na poduszki, usiadł ze swoją w kącie. Położył swą "broń" na ziemi i położył się na niej do połowy, bo na tyle starczyła. Nie ma to jak umilić sobie leżenie. Zawsze coś, zamiast leżeć na twardej podłodze. Choć i do tego nawykł, co prawda.

Shinju

Zachichotała słysząc komentarz Sam o zdrowiu psychicznym. Wprawdzie trochę tego wina wypiła, ale zdecydowanie jeszcze jej nie uderzyło do głowy. Zabawić się w każdym razie można... Wstała z łóżka z tajemniczym uśmieszkiem na twarzy, podeszła do Mortred'a i usiadła mu na kolanach. Przytuliła się do niego, oplatając go ramionami za szyję i pocałowała. Potem jak gdyby nigdy nic usiadła obok niego.
- Oj, nie przesadzaj... Nie wyglądasz na taką, co by się nigdy nie całowała, więc nie widzę powodu do strat w zdrowiu psychicznym - powiedziała do Sam.

Shinju

W pierwszej chwili nie odpowiedziała na pytanie, poprawiła się tylko na swoim miejscu siadając po turecku. Wyciągnęła dłonie przed siebie wykonując nimi gest magii wody. Butelka wina, która dotychczas leżała sobie spokojnie na podłodze niedaleko łóżka drgnęła i zaczęła się toczyć w kierunku dziewczyny. Kiedy była już dostateczne blisko, Shinju pochyliła się, podniosła ją a potem odkorkowała. Pociągnęła z butelki łyk wina i powiedziała:
- Zależy co masz na myśli - wino czy... - wskazała nieznacznym gestem głowy Mortred'a. - W każdym razie i jedno i drugie nie było takie ostatnie - zakończyła z błyskiem w oku.

Kiedy patrzył na przechodzących ludzi czuł się niezauważalny. Tak jak zwykle bo nie zauważyli i w Południowym plemieniu wody że jest magiem wody. Ukrywał to przez długi czas. Ale się nudził. Wstał i postanowił poćwiczyć panowanie nad wodą. Bawił się nią jakby i jak zawsze nikogo to nie interesowało. - Eh... Chyba już będę się zbierał do Ba Sing Se tam trochę odpocznę i dalej pojadę w dal. - Powiedział Draco. I poszedł do statku gdzie tam odpływał do Ba Sing Se.

Mortred

Na jego twarzy zagościł nieco zakłopotany uśmieszek.
- Noo... - przeciągnął ostatnią literę. W końcu dodał - No nie. - podrapał się z tyłu głowy, a zakłopotanie właściwie zniknęło, tak jak w większości uśmiech się zmniejszył. Może ją, czy też je, rozbawi to albo zdziwi. Nie wiedział, jak zareagują, ale to była prawda. Nigdy nie miał okazji na żaden pocałunek, przynajmniej nie w usta. Po prostu, to był jego pierwszy raz, jeśli o coś takiego chodzi.

Shinju

Parsknęła słysząc tłumaczenia Mortred'a i jak go pocieszała Sam.
- Naprawdę ty się nigdy z nikim nie całowałeś? - zapytała się. - Ale tak naprawdę, naprawdę? Było powiedzieć wcześniej to by się to zostawiło na jakieś bardziej romantyczne okoliczności!
Znowu wepchnęła czerwonowłosemu butelkę w ręce ze słowami:
- Ale za to się nie wywiniesz i będziesz musiał jeszcze się z nami napić, tak dla uczczenia tej wiekopomnej chwili!

Sam
- Jeśli mówisz o "romantycznych okolicznościach" to masz na myśli brak mojego towarzystwa? - spytała ironicznie. Miała ochotę stworzyć im owe "romantyczne okoliczności" i wyjść. Nie tylko ze względu na nich, ale również z tego powodu, że strasznie chciało jej się pić. Wyszła z pokoju i uśmiechnęła się lekko.
- Romantyczne okoliczności! - krzyknęła za drzwi. - Uważajcie, bo jestem szybka i w każdej chwili mogę wpaść do pokoju. - powiedziała do nich. Zatarła ręce i pędem udała się na dół.

Raidon
Raidon przybył do gospody "Pod Rozbrykanym Kucykiem". Uśmiechnął się lekko i udał się na górę, nawet nie odbierając klucza. Zobaczył jakąś małolatę, która kierowała się w przeciwnym kierunku, ale za bardzo się tym nie przejął. Powłóczystym krokiem, razem ze swoją bandą, udał się do pokoju numer pięć. Wybrał tę liczbę zupełnie przypadkowo, po prostu była jego ulubioną. Kopnął drzwi mocno, ale one się nie otworzyły. Użył tym razem klamki. Był wyraźnie zirytowany widokiem, który zastał. Byli tu już ludzie. Najwyraźniej oni zapłacili za pokój, a on tak po prostu się wprosił. Cóż, nie było mu wcale żal. Raidon był nieprzewidywalny... W każdym razie, miał zamiar wypędzić dziewczynę i chłopaka z pokoju.
- Wypad! To nasz pokój! - wrzasnął na cały głos. Jego głos był męski i zdecydowany, nie bał się w ogóle. Ekipa rozsiadła się na podłodze, jego zastępca na drugim łóżku.

Ostatnio edytowany przez Skorka (2010-10-19 20:27:22)