Avatar - Legenda Aanga

Sam

Uśmiechnęła się, trzymając w dłoniach już ułożoną kostkę Ishige. Wprawdzie w kwestiach czasowych nie mogła równać się ze swoim dziadkiem, który w 25 sekund ją ułożył, ale on w kwestiach inteligencji i umiejętności rozwiązywania zagadek logicznych był kilka, jeśli nie kilkanaście, klas wyżej od niej. Mimo tego, że nie udało się jej zejść poniżej tych sławnych 25 sekund, uznała, że całkiem nieźle jej poszło.
- Kostka Ishige - odparła na pytanie Kaori, spoglądając na nią kątem oka. Jej niedawno poznana koleżanka wyglądała na zadowoloną po nocy spędzonej w jednym łóżku z Ryu. Na razie jednak nie zamierzała ją o to pytać. Na razie, pomyślała.
Wyjęła ze szafki jedną szklankę i nalała do niej wody. Jednym, płynnym ruchem ręki zgarnęła metalowe pudełko z lekami i wyjęła z niego czerwoną tabletkę. Włożyła ją do ust i popiła.
- Na zdrowie - pomyślała czarnowłosa z goryczą.
Usiadła na blacie kuchennym, stawiając obok siebie szklankę i przymykając oczy. W pewnym momencie uśmiechnęła się kpiąco, po czym stwierdziła, że warto by było o coś panienkę Kaori zapytać.
- Jak tam Ryu i jego umiejętności łóżkowe? - spytała, nawet nie patrząc na dziewczynę.

Ri

Przez moment na jej twarzy jawił się wyraz konsternacji, który zaraz zastąpiła lekkim uśmiechem. Bądź co bądź, Sam nie była dzieckiem. Nie było chyba czego przed nią ukrywać.
- Jesteś spostrzegawcza. - stwierdziła - Albo byliśmy aż tacy głośni... mówiąc szczerze, wygodniejsza byłaby raczej ta druga wersja. - Dodała.
Coś mignęło za oknem. Coś, a raczej ktoś miał białe włosy i raczej nie byłby szczęśliwy gdyby go zauważono.
Shiro...? Przemknęło jej przez myśl. Czyżby przyszedł tutaj śledzić kogoś? Nie, raczej nie. Może chciał zrobić Sam romantyczną niespodziankę? Możliwe. Nie chcąc psuć Shirkowi planów zostawiła tą myśl dla siebie. Bądź co bądź, nie należało nikomu psuć romantycznych niespodzianek.

Toshiro

Kurde, a jednak, wyczaiły go. A raczej Sam, bo to ona pierwsza podeszła do okna, i mógłby przysiąc, że jeszcze coś wspomniały na jego temat! Spojrzał na jej usta w których znów widniał papieros i westchnął cicho pod nosem.
- Ale, że tak przez okno? - Zapytał tak jakby sam siebie, i wdrapał się na parapet, wskakując do kuchni. Wystawił dłoń w geście powitania dziewczyn, a raczej kobiet, po czym wyjął sobie krzesło spod stołu i ustawił je nieco oddalone od dziewczyn. Usiadł i zaczął się na nich bujać, obijając delikatnie oparciem o ścianę. - Co tam porabiacie? - Zapytał zakładając girę na kolano i bawiąc się lekko poddartą tylną częścią buta.

Sam

Uśmiechnęła się, gdy Toshiro wszedł przez okno do kuchni. Wejście przez drzwi byłoby wprawdzie wygodniejsze, ale skoro już chciał wleźć do kuchni przez okno - nie mogła mu zabronić.
Jej także było mi miło widzieć chłopaka we wszystkich kawałkach, całego i zdrowego. Może nie za często to okazywała, ale strasznie jej na Shiro zależało i nigdy by sobie nie wybaczyła, gdyby coś mu się stało.
- Teraz mam ciekawsze zajęcia niżeli tajemnicze kostki - powiedziała do Kaori, siadając na kolanach białowłosego. Kiep w ustach przeszkadzał w nawiązywaniu bliższych kontaktów, więc pokryła swoją skórę skalną powłoką i o takie coś zgasiła. Niedopałek zaś schowała do kieszeni krótkich spodenek, które na sobie miała. Objęła go czule i przytuliła się do niego.
- Dobrze się wczoraj bawiłeś, skarbie? - powiedziała, muskając ustami jego wargi. - Wiesz... Czy dziewczyny cię znowu rozchwytywały? - Zakręciła sobie na palcu kosmyk jego włosów, uśmiechając się przy tym do niego. Miała nadzieję, że chłopak będzie wiedział, że to żart.

Ri

Ach, te zakochane pary. Sam i Toshiro wyglądali razem tak uroczo. Przydałoby się dać im trochę spokoju.
- Różne, ciekawe rzeczy. - Powiedziała. Spojrzała na zegarek. Robiła się trochę głodna, a godzina była jak najbardziej zezwalająca na obudzenie kogoś.
- To wy tu róbcie, te różne ciekawe rzeczy, które chłopak z dziewczyną robią, a ja pójdę zajrzeć na górę. - Powiedziała. Jak powiedziała tak zrobiła. Zapukała do pokoju gościnnego.
- Mogę wejść? - Zapytała, ale zaraz i tak otworzyła drzwi. Bądź co bądź, nawet jakby Ryu się przebierał, to (biorąc pod uwagę co robili wczoraj) nie stanowiłoby to większego problemu.

Toshiro

On nie podzielał entuzjazmu swojej towarzyszki. Nie chciał się pie*rzyć na stole kuchennym, gdy w drugim pokoju spało całe te bydło. Tak czy siak, chciał trochę podroczyć się z Sam i oddał jej pocałunek czule, aczkolwiek namiętnie i dodatkowo ściskając jej pośladki delikatnie. Gdy nachyliła się i szepnęła mu do ucha, przymknął oczy i uśmiechnął się tak jakby triumfalnie. Od tej dziewczyny nie często słyszało się takie słowa, więc gdy je mówiła, Shiro czuł się jak bohater, który dostał medal swojej męskości i w ogóle.
- Ja Ciebie też. - Odszepnął i mruknął zadowolony do jej ucha, przygryzając jego płatek.

Toshiro

Cóż... To był dobry pomysł, ale jednak głupi. Mogli ich przyłapać bez problemu. A jakoś nie chciał być przyłapany na czymś takim. Spojrzał na Sam unosząc brwi i wyszczerzając swoje białe kiełki.
- Ja się nigdy nie cykam. - Powiedział z nieodstającą od siebie pewnością i pozbył się jej górnego ubioru nadal szczerząc się jak głupi. - Mała, naga świnka - Mruknął, zaśmiał się pod nosem i pocałował ją w szyję parę razy, schodząc coraz niżej.

Sam

Bardzo jej się podobał tok myślenia Toshiro, jeśli już o to chodziło. Szybko przeszedł do rzeczy, nie bawiąc się w zbędne w tym przypadku podchody. Uśmiechnęła się zalotnie, spoglądając w jego zielone oczy.
- Chodźmy na kanapę - powiedziała do niego, mrugając do niego porozumiewawczo.
Wprawdzie ewentualne przyłapanie mogłoby być krępujące, ale musiała się z tym pogodzić. Bądź co bądź, przyjemności przewyższały ewentualne nieprzyjemności, więc wycofywanie się z tak dogodnej sytuacji byłoby głupotą.
Przejechała palcami po jego włosach i odsłoniła zęby w radosnym wyrazie.
- Wiesz co? - szepnęła mu do ucha. - Jesteś najlepszym, co mi się w życiu przydarzyło - krótko i lakonicznie, ale powiedziała.
Nie zamierzała się rozwodzić nad swoimi uczuciami, które kierowała w jego stronę. Myślała, że oboje doskonale wiedzieli, że jedno by mogło wskoczyć w ogień za drugim. Tak chyba było zawsze, przynajmniej w jej przypadku.

Ryu

Uśmiechnął się, widząc entuzjazm, z jakim Kaori skierowała się w jego kierunku. Objął ją ramieniem i przytulił do siebie, nadal mając zadowolony wyraz twarzy. Trudno zresztą było nie mieć takiego wyrazu.
- Całkiem nieźle. A tobie? - odparł.
Faktycznie, po tak "pracowitej" nocy spało mu się dosyć dobrze, jeśli już o to chodziło. Spoglądnął na nią i zaczął przeczesywać dłonią jej złote włosy. Nie mógł się nadziwić, jaka ta dziewczyna jest piękna..
- Złapałem Boga za nogi... - rozmarzył się.