Avatar - Legenda Aanga

Samuel Doyle

Zrobił niewinną minę.
- Rzucić się i zabić? Gdzież bym śmiał! Pokorny sługa nigdy by nie zrobił czegoś takiego! - pokręcił głową a potem pochylił się nad Sam, tak aby jego twarz znalazła się nad twarzą dziewczyny. - No i jak? Czy mojej Pani przyszły już do głowy jakieś pomysły?

Victoria Grey
Przyszła do pokoju. Nie odwracając się, szybko zamknęła drzwi. Odwróciła się w stronę swojego łóżka. Nagle zobaczyła niecodzienny widok, który ją zamurował. Sam całowała się z Sol'em. Pierwszą emocją, którą poczuła, było zdziwienie. Drugą - zakłopotanie. A trzecią śmiech, wynikający z wyrazu twarzy Sam. Nie mogąc się powstrzymać, wybuchnęła śmiechem. -Tacy szybcy jesteście? Nie spodziewałam się. Sam, może kiedy rozmawiacie z Sol'em powinnaś przekluczyć drzwi? Albo przewieść na zewnątrz kartkę z napisem "nie przeszkadzać"?- zażartowała, wciąż się śmiejąc.

Sam Hale
Westchnęła ciężko, kiedy usłyszała słowa Vicky. Spojrzała na humorystyczną reakcję Sola i postanowiła, że można to obrócić w dobry żart. Wstała z łóżka i oparła się o ścianę.
- Było zasłonić oczy... I nie martw się, znając Twoje wyczucie czasu, będziemy uważać... Prawda, Sol? - spytała chłopaka, po czym roześmiała się. Miała wciąż rumieńce na twarzy, już nawet nie z powodu Sola, a z powodu jej współlokatorki.

Sam Hale
Kiedy usiadła na kolanach chłopaka, uśmiechnęła się zupełnie jak mała dziewczynka. Cóż, takie życie...
- Masz rolę Mikołaja? Bierzesz małe dziewczynki na kolana i spełniasz ich życzenia? - zażartowała. Roześmiała się, a na jej twarzy pojawił się serdeczny uśmiech. Cały czas tam był. Najwyraźniej Sol nie przejmował się obecnością Vicky. Nie zamierzała uciec z jego objęć, to było miłe. Nawet bardzo miłe.

Sam Hale
Westchnęła ciężko i spojrzała na Vicky. Cóż, nie dziwne, że jej to przeszkadzało. Przynajmniej wyglądało na to, że ją to drażni. Nadal siedziała chłopakowi na kolanach, bo wiedziała, że się nie wyrwie.
- A czy my się miziamy? To co zastałaś, wchodząc do pokoju, było mizianiem. To co teraz widzisz, to tylko... Solowi coś odwala. - próbowała się usprawiedliwić. Cóż, chciała się także wyrwać, ale darowała sobie te próby. Samuel był dość silny, więc mógłby jej coś niechcący zrobić.
- Poza tym... Można wykombinować jakiegoś chłopca dla Ciebie. - zaproponowała.

Victoria Grey
Nagle wstała z łózka.
-Zrzędliwa!? Uważaj, jak zwracasz się do Victorii Grey, Samuel'u Doyle!- Mówiąc to pokazała najpierw na siebie, potem na chłopaka. Znów usiadła, po czym zaśmiała się lekko. -A powiedz, kim jest twój współlokator? Może go znam?- spytała. Znając Sol'a zapewne jego współlokator będzie niskim, pryszczatym, brzydkim kujonkiem lub - wręcz przeciwnie - wysokim "notowanym".

Samuel Doyle

Skrzywił się lekko na pytanie o współlokatora. Koleżka zdecydowanie nie przypadł mu go gustu, zresztą chyba z wzajemnością...
- Michał Silver - powiedział w końcu. - Cokolwiek nadęty gość a co do wyglądu... Nie wiem, nie mi to oceniać... W chłopcach raczej nie gustuję... - skończył i się roześmiał. - A co do ciebie, Sam... To jakoś nie pamiętam, żebyś jakoś szczególnie protestowała, no i to chyba był twój pomysł, żeby tutaj przyjść!

Ostatnio edytowany przez Shady Eyes (2010-10-26 21:08:36)

Samuel Doyle

- Taaak? Zamkną? - powiedział i zepchnął Sam z kolan na łóżko. Potem wziął lampkę, która stała na szafce obok łóżka, zapalił ją i zaświecił dziewczynie w oczy.
- A teraz zrobimy przesłuchanie! No ile to panna Sam ma naprawdę lat? Mówić mi, ale szybko! - roześmiał się i odstawił lampkę na miejsce. - To jak będzie, Vicky? Może być Michaś czy mamy ci szukać innego chłopaka?