Avatar - Legenda Aanga

Chłopak słysząc wypowiedź dziewczyny zaczął się śmiać.
- Tu nie chodzi o to czy komuś powiesz, czy nie. Postronne osoby nie mogą mieszać się w zlecenia, ty również. Powiem ci tylko ze prawdopodobnie znów odwiedzę Styxa... Jestem pewien że znajdzie dla mnie interesujące zlecenie.

- Tu nie chodzi o to czy coś źle wykonasz, ani czy komuś o tym powiesz. Mam swoje zasady, które przysięgałem przestrzegać na wszelkie istniejące dla mnie wartości, i nie mam ich zamiaru łamać. Zwłaszcza że nie masz zielonego pojęcia o takich jak ja.- Widząc wyraz Dorme pogładził ją po twarzy.- Choćbym chciał nie mógłbym. Obecnie jest najpewniejszym zleceniodawcą, i nie chcę by ktoś zagarnął mi pieniądze sprzed nosa. Poza tym tylko on jest mi wstanie zapewnić wyzwanie.

Wróciłem do domu wziąłem torbę i spakowałem kilka ciuchów i trochę jedzenia, i picia. Kiedy wychodziłem podszedłem do matki i powiedziałem:
  - Mamo wyjeżdżam do Ba Sing Se.
Wszedłem i ruszyłem w stronę Ba Sing Se.

- A skąd ta pewność, że nagroda za mnie będzie znacznie większa? Nie możesz być tego pewny. A jak rozpoznam takiego łowce nagród? Pamiętaj, że ja się na tym za bardzo nie znam i tak dalej.- Trochę posmutniała. Denerwowała ją swoja niewiedza. Może nie była jej ta wiedza za bardzo potrzebna, ale wszystko się może przydać. Popatrzyła na chłopaka nie podobało jej się to, że nie szanuje jej zdania i nawet nie ma zamiaru go rozważyć.
-A czy ty kiedykolwiek chociaż spróbujesz rozważyć to co do Ciebie mówię? Nie ważne, w każdym bądź razie nie uważam za dobry pomysł byś do niego akurat szedł, ale z resztą rób co chcesz mnie to nie interesuje.

- Nie śmiej się ze mnie. Ja się na tym nie znam, więc się mnie nie czepiaj dobra? I nie lubię jak ktoś się ze mnie śmieje, więc się zamknij z łaski swojej.  - Trochę się na niego obraziła. Nie lubiła jak się ktoś z niej śmieje dlatego, że czegoś nie wie czy nie potrafi zrobić danej rzeczy. Bardzo ją to denerwowało. Jak ktoś tak robił czuła się gorsza a tego uczucia nienawidziła. Zaczęła się robić co raz bardziej senna, ale na razie nie chciała pójść spać. Raczej nie widziało jej się to, żeby chłopak myślał, ze ma słabsza wytrzymałość od niego. Mógłby mieć kolejny powód do śmiania się z niej.
-Ty mnie nigdy nie słuchasz nie? Wiesz co nie lubię jak ktoś nie szanuje mojego zdania.

- Nie przyzwyczaję się do tego. Albo będziesz mnie słuchać, albo ja nie będę się do Ciebie odzywać. Wybieraj, bo ja nie mam zamiaru być ignorowana.- Spojrzała się na chłopaka. Nie była zadowolona z tego, że jej nie słucha, nawet jej to przeszkadzało. Bardzo lubiła, uwielbiała wręcz, jak ktoś przy niej skacze i poświecą jej maksimum swojej uwagi. Lubiła też jak ktoś jej przytakuje i staje na głowie żeby wypełniać jej zachcianki. Nienawidziła natomiast jak ktoś podważał jej autorytet i się z nią nie zgadzał. Po prostu lubiła być w centrum uwagi, ale tylko wtedy gdy nie zrobi czegos głupiego.
- Mnie też się chce spać, ale nie wiem czy koniecznie tutaj.