Avatar - Legenda Aanga

- To nie znaczy, że przestane się o ciebie martwić. - Westchnęła ciężko ledwo co zachowywała spokój. Zaczęła brać coraz głębsze oddechy by nie wybuchnąć. Sama słabo radziła sobie z opanowaniem emocji.
- Wiesz co Ci powiem? Jesteś samolubnym, nie liczącym się z nikim człowiekiem. - Mówiła z ciszonym głosem, ale i tak było w nim słychać gniew. - No i wylałam to tylko po to żebyś się nie spił jak ostatnim razem. Ale teraz ja się przejdę po mieście nie długo wrócę. - Powiedziała i zaczęła się oddalać od chłopaka.

Syknęła kiesy chłopak odwrócił ją w swoją stronę. Rana była przecież świeża a bolała nie wiarygodnie. Ale pomimo bólu uśmiechnęła się do chłopaka i powiedziała.
- Nie ja też nie zamierzam swoich nawyków porzucać. No miło mi będzie jak chociaż spróbujesz i jak Ci się nie uda to nie będę na Ciebie zła. I wcale nie chce żebyś przestał być sobą. Szczerze powiem wole Cię takiego jakim jesteś teraz niż jakbyś się próbował zmienić bo ja tego chce. Nie czułam by się z tym dobrze no i tak prawdę mówiąc lubię Cię takiego jakim jesteś. No i przy okazji jak będziesz mnie tak obracał to delikatniej bo mnie to jeszcze boli. - Wskazała palcem na brzuch w miejscu gdzie była rana i z uśmiechem na ustach przytuliła się do niego mówiąc. - No i wiesz co z chęcią bym sobie gdzieś odpoczęła bo jestem padnięta.

Uśmiechnęła się lekko. Kiedy chłopak ja objął natychmiast odepchnęła jego rękę z szyderczym uśmiechem.  Po pewnym czasie powiedziała.
- Słuchaj, że Ci wybaczyłam to nie znaczy, że się od razu możesz łasic na to trzeba sobie zasłużyć. A przed tobą jeszcze długa droga.  I wole chyba zostać tutaj bo jestem zmęczona i nie wiem czy dam radę dojść gdziekolwiek. A teraz chodź bo nie mam czasu a sama nie mam zamiaru usnąć idąc sobie powoli. -Zaśmiała się i spojrzała się na chłopaka.

Uśmiechnęła się pod nosem. W sumie było jej wszystko jedno gdzie odpocznie ważne, że w końcu usiądzie i nic nie będzie robić.
- Nie bądź taki pewien. Ja potrafię się dość długo gniewać. - Kiedy zobaczyła park. Uśmiech stał się jeszcze większy. Usiadła na jakiejś ławce. Po chwili położyła się na niej plecami i ciężko westchnęła.
- Już nie zamierzam na razie się stąd ruszać.

Spojrzała się na chłopaka.  Zaśmiała się i zaraz poprawiła swoje włosy.
- Nie dotykaj moich włosów, bo mi jeszcze fryzurę zniszczysz. A po za tym jeszcze Ci nie wybaczę. Postaraj się bardziej to kto wie może Ci się poszczęści.- Westchnęła ciężko zaczynała się robić coraz bardzie śpiąca. Oczy same jej się kleiły. Spojrzała się na chłopak i z uśmiechem dodała.
-  Nigdzie się stąd nie ruszam. A po za tym ja bym tu mogła leżeć nawet miesiąc i byś mnie siłą stąd nie ruszył. No i czemu tylko tydzień czyż byś w niedługim czasie planował się gdzieś wybrać? - Spytała sennym i zmęczonym głosem.

Uśmiechnęła się lekko. Stawał się coraz bardzie senna. No tak jak się nie spało prawie całą noc to takie są tego skutki.
- Nie, nie zmienię zostaje tutaj. Jestem z natury leniwa więc będę tu tak leżeć.- Zaśmiała się w sumie krótka drzemka na ławce na razie nie była za dobrym pomysłem. Jeszcze by z niej spadła. A samej już kleiły jej się oczy.
- A mogłabym z tobą wtedy pójść? To znaczy czy byś wziął mnie ze sobą na tą twoją całą podróż.- Zrobiła słodkie oczka mając nadzieje, że coś tym wskóra.

Trochę zmarkotniała. Nie wiedziała czemu nie może jej mieszać, ale zawsze pozostaje zapytać.
- A czemu nie możesz mnie mieszać co? Mam nadzieje, że to nie przez to, że uważasz mnie za słabą.  Bo jeśli tak to się grubo mylisz. - Zaśmiała się pod nosem. Robiła się coraz bardziej senna. Powieki zaczynały robić się coraz cięższe a oczy same zaczęły jej się zamykać, ale próbowała jeszcze nie zasnąć wyczekując odpowiedzi.

- A może mogłabym Ci jakoś pomóc? Albo przynajmniej kiedy z tobą będę wiedzieć co aktualnie robisz? Jak mi nie powiesz to sama się dowiem więc na jedno wychodzi. Obiecuje, że nikomu nie powiem. Więc jak by coś było to byś mi powiedział?- Uśmiechnęła się lekko. Zeszła z ławki i usiadła obok chłopaka ze słodki uśmiechem.
- No chyba, że chcesz coś w zamian za te informacje?