Avatar - Legenda Aanga

Azu/Kuro

    Chłopak stał sobie, trzymając ster i patrząc na gromadkę, która w okół niego się zebrała. Nie widział jeszcze morza, także, mógł sobie patrzeć gdzie chce, z resztą - nikogo nie było najwyraźniej na morzu, bo było słychać tylko ciche rozmowy załogi i tych innych, którzy zebrali się obok steru.
- Do Narodu Ognia! - Odpowiedział Shinju entuzjastycznie. - Albo gdzieś koło tego... - Wzruszył ramionami uśmiechając się szeroko w jej stronę.
    Kuro natomiast, gdy zadano mu drugie pytanie, na które chyba 'nowi' chcieli znać odpowiedz, podrapał się po swoim zaroście na brodzie, w zastanowieniu. Hm.. Brat się nie pochwalił... Teraz pytanie, czy chciał, by się dowiedzieli, czy nie... Pomyślał sobie.
- Azu jest Shiro. - Powiedział.

Shinju

Uśmiechnęła się do chłopca, gdy jej odpowiedziała na pytanie o cel. Rezolutny był, trzeba było to przyznać. Poklepała go po jasnej czuprynie.
- Tak trzymaj! - pochwaliła go. - Jeszcze trochę i kapitana nam zastąpisz!
Nieco się zdziwiła, gdy Kuro potwierdził, że to syn jego brata. Zawsze jej się wydawało, że z dwojga braci to kapitan jest bardziej skory do wdawania się w romanse. Z drugiej strony, minęło tyle lat odkąd się widziała z Shiro, że wszystko mogło się zmienić.
- Serio? - uniosła lekko brew. - Ciekawych rzeczy się można dowiedzieć, ciekawych...

Azu

  Wyszczerzył zęby bardzo szeroko, słysząc komentarz Shinju, o tym, że zajmie miejsce Kuro na statku. W sumie nie było to ciekawe, ale dobrze wiedzieć, że młody (czyli Kuro) zaczął się wypalać, więc Azu będzie mógł z tego powodu, z niego żartować.
Spojrzał na Sam, która chyba do niego mówiła.
- Azael, taak. - Skinął głową do Sam, zaraz po tym uśmiechając się szeroko. - Imprezki? Chyba coś tam słyszałem... - Uśmiechnął się do Sam, a zaraz do Kuro, na którego twarzy pojawił się bardzo dziwny, nawet głupkowaty uśmiech. Azu zaraz wzruszył ramionami i zaczął szarpać wujka za jego płaszcz, by ten przejął ster, bo najwyraźniej młodemu bardziej podobała się rozmowa z Sam, niżeli kierowanie statkiem.

Azu

    - Shiro nie pije. - Pokazał język Sam. Faktem jest, że Shiro, odkąd Azu jest na statku, nie pijał rumu, czy innych alkoholi. Pozwalał sobie na to dopiero gdy gdzieś szedł, zostawiając chłopca z (choć napitym) Kuro. Bo w sumie kapitan nawet jeśli trochę podpity, to kojarzy i umie się zająć dzieciakiem.
    Również usiadł sobie na pokładzie, po turecku, między nogi wsadził swoje dłonie, podpierając się nimi, gdyż wychylił się do przodu, w kierunku Sam, słuchając tego, co mówiła. Na jego twarzy malowało się zaciekawienie, bo jakżeby inaczej, a po chwili wyszczerzył swoje zęby w uśmiechu, wskazując dodatkowo na dziewczynę palcem wskazującym prawej dłoni.
- To na Ciebie tatuś będzie zły! - Powiedział ze swoim uśmiechem. - Bo to Ty niby mnie namawiasz, co nie? - Położył dłonie na kolanach i rozglądnął się. - No i... Tata będzie się martwił, więc... Jakoś nie chce, żeby się martwił. - Wzruszył ramionami po czym wstał i podszedł do barierki. Położył na niej dłonie, a na dłoniach głowę, patrząc na horyzont.

Azu

Spojrzał na brązowowłosą.
- Ale na mojego tate nie ma! - Odwrócił się do Sam, podchodząc zaraz do niej i patrząc na nią nadal z uśmiechem. - Z resztą nie ma żadnej dodatkowej dziewczyny na statku.. No przynajmniej żadna tacie się nie podoba. - Wzruszył ramionami. I jakim to trzeba być idiotą żeby bardzo lubić jakąś dziewczynę... Skrzywił się na tą myśl. Dla niego kobiety były czymś złym, jeśli można tak powiedzieć.
Gdy powiedziała, że jest magiem ognia, pokręcił tylko głową.
- Jestem magiem ziemi... Znaczy, no takim jakimś dobrym to nie jestem, ale no umiem kamieniem rzucić. Wyjaśnił

Shinju

Z uśmiechem przysłuchiwała się rozmowie Sam oraz chłopca. Trzeba im było przyznać, że ciekawe tematy znaleźli sobie do rozmowy i Shinju z każdą chwilą z większym trudem powstrzymywała się od śmiechu. Roześmiała się dopiero po tym jak Sam zaczęła opowiadać jak to Shinju udało się zbajerować Connor'a.
- Chyba było na odwrót, Sam! I nie rób dziecku wody z mózgu, jeszcze ci uwierzy i będzie myślał, że wszystkie dziewczyny to manipulantki- wydusiła z siebie, ciągle nie mogąc przestać chichotać. - A jak chcesz fajki to masz, łap. - dodała, rzucając jej wyciągnięte z torby zapałki.

Sam/Connor

- Na upartego wszystko się da. - powiedziała jeszcze za odchodzącym Azaelem. Trzeba było przyznać, że całkiem ciekawy ten dzieciak jest. Szczerze mówiąc - oczekiwała gorszych rzeczy, a tu taka miła niespodzianka. Nawet nie próbując udowodnić Shinju, że trochę jednak Connora zbajerowała, złapała zapałki i zaczęła grzebać w kurtce w poszukiwaniu fajki.
W pewnym momencie wstała i zdjęła z siebie kurtkę, by było łatwiej szukać fajki. Nie minęło nawet pięć minut, a na ustach poczuła dotyk. Z lekkimi rumieńcami na twarzy odsunęła się od Connora, któremu coś się chyba pomieszało i który przed chwilą ją pocałował. Wyczuła od niego odór mocnego alkoholu.
- No ładnie... - pomyślała. Connor czknął donośnie i mocno przytulił Sam do swojego ciała.
- Shin, mogę mu dać po ryju? - powiedziała Sam, wyczuwając, co się święci. Wiedziała, że jeśli w porę nie da się ojcu do zrozumienia, że nie powinien tak robić, to na pewno sam z tego nie zrezygnuje.

Sam/Connor

Nawet nie zdążyła odpowiedzieć Shinju, bo na ustach poczuła kolejny pocałunek, tym razem bardziej namiętny. Wydawało jej się, że chyba zaraz strzeli Connorowi w łeb tak konkretnie. Jak pomyślała, tak zrobiła. Uderzyła z całej siły w głowę Connora swoją głową. Mężczyzna zachwiał się lekko i oczywiście odsunął się.
- Noo... - powiedziała, pocierając czoło. - Trochę zbyt mocno, ale może mu się jakoś poukłada w tym łbie, jak tak mocno dostał. - powiedziała Sam. Naprawdę nie chciała się uciekać do przemocy, ale wyglądało, że do rudego nic innego nie docierało.
- Bosko całujesz, ale jesteś moim ojcem, facetem Shinju i jesteś ode mnie 14 lat starszy. Chociaż to ostatnie nie jest aż takie straszne. - pomyślała. Jej ojcu można było wszystko zarzucić, ale od tego jak całował, nawet Sam zmiękły kolana.