Avatar - Legenda Aanga

Mortred

"Zeskoczył" na ziemię, będąc w odległości pół metra nad nią.
- No, w końcu - powiedział. Spojrzał na dziewczynę. No, Sam powiedziała "przepraszam" - nie tak często dało się to słyszeć w jej wykonaniu. Cóż, to było śmieszne, że takie jedno, proste słowo nie umiało czasem przejść przez gardło. I tu już nie o Sam mowa, a o Mortredzie, któremu też nieraz nie było tak łatwo tego powiedzieć. Ale wiedział, że powinien, toteż to mówił. Tak jak i Sam w tym przypadku. Machnął ręką.
- Dobra tam, nie ma za co. - odparł. - No to co teraz? - spytał się czarnowłosej. - Na statek przydałoby się dostać, wykombinujesz coś? Bo ja za wiele zrobić nie mogę. Chyba że sam dla siebie, to mógłbym coś zrobić. - dodał. No, była to prawda - przecież po ogniu nie pójdą, a ewentualnie sam może jakoś polecieć za pomocą tego żywiołu.

Mortred

Wszedł na skałę zaraz za Sam. Ciekawa umiejętność. Zgiął kolana i usiadł, jeżeli to tak nazwać, na palcach. Ręce, na wysokości łokci, oparł na kolanach. Gdy wysłuchał Sam, nie do końca rozumiał powodu, jeśli chodziło o to, by ich nie zauważono.
- A czemu, właściwie? - spytał z ciekawością dziewczyny, patrząc na nią.

Mortred

Podrapał się z prawej strony głowy, a zaraz znów ułożył rękę w miejscu, gdzie poprzednio była.
- Chyba czegoś nie wiem... - powiedział, patrząc na Sam. Nie myślałaby tak bez powodu. Spodziewał się odpowiedzi takiej, by poczekał na odpowiednie miejsce do opowiadania, co tam i jak tam. Jak wcześniej powiedziała Sam i on uważał. Teraz był bardziej ciekawy tej całej sprawy, ale z racji że zaraz mieli być na statku, nie musiała mu teraz mówić.

[cd]