Avatar - Legenda Aanga

Toshiro

Bardzo szybko zachciało mu się spać. No ale cóż, walczył długo, potem rozwalał drzwi... I w ogóle. Ziewnął raz jeszcze i zwolnił.
  - Teraz jakoś tak nie dam rady. Jeszcze bym Cię opuścił i byś się potłukła... - Drugie zdanie powiedział bardzo wolno i cicho. Zwinął prawą dłoń w pięść, lewą natomiast wyprostował. Uderzył pięścią w wyprostowaną dłoń po czym obie ręce spuścił tak samo jak głowę, zamykając oczy. Chyba przesadzam... - przeszło mu przez myśli.
   - Co tam mamroczesz? - Podniósł leniwie głowę by popatrzeć na Sam - A, ta, można by się przejść, można... - Powiedział przecierając oczy prawą ręką.

Toshiro

   - No jasne! Chce zrobić to jak na leży więc nie chce się zatrzymywać. Wolę dotrzeć na ten cholerny statek i tam się przespać. - Powiedział uśmiechając się nieznacznie. Pstryknął palcami lewej ręki, odginając je do tyłu prawą. - Cholernie gorąco jest.... - Popatrzył na niebo po czym westchnął i przetarł ręką czoło.

Toshiro

     Nabrał dużą ilość powietrza po czym wypuszczając je powiedział pod nosem:
  - Chyba się roztapiam... - westchnął. Nie było aż tak gorąco, jednak on czuł się ciepło. Przesadzał po prostu ze zmęczenia.
   - Może pośpieszymy się, hm? Coś długo nam schodzi te wyjście.... - Rozglądnął się. Przed sobą zobaczył dziurę którą zrobił Styx. - Łee, no niee, dla czego każdy musi bawić się magią a ja nie umiem! - Spuścił głowę i przetarł oczy prawą ręką.

Toshiro

   - Co? - Podniósł głowę. - Ano prawda! - Uśmiechnął się łobuzersko. - Podpale coś!!! - Zaczął biegać wzdłuż murów w poszukiwaniu jakiegoś krzaka jednak zaraz mierzył ku portowi. Tam prędzej znajdzie się jakiś krzak. Gdy go znalazł, starał się go podpalić ogniem... Jednak nie potrafił go wywołać. Gdy już mu się to udało, odetchnął głęboko. 
   - Nooo, ulżyło mi! - Zaśmiał się.

Toshiro

Zaśmiał się jak psychopata podpalając swoje dłonie.
    - Widzisz, mogłaś nie pić. - Powiedział do niej przez ramię. Założył ręce na biodra. Stał kilka kroków od krzaka więc też podszedł do niego.
  - Łaa! - Potknął się o kamień i upadł, zasłaniając się rękami. Jednak nie poparzył się, ponieważ ogień zgasł w momencie gdy chłopak już upadł na niego. Zamknął oczy. Przysypiało mu się już jednak wstał i przetarł oczy ręką nieco brudną od popiołu. Na twarzy też go miał, ale tylko na lewej części.
   - Mogę wziąć Cię na ręce jeśli chcesz... Chyba uniosę! - Uśmiechnął się.

Toshiro

   - Myślałem że będziesz cięższa. No proszę, jaka miła niespodzianka! - Zaśmiał się pod nosem i popatrzył w niebo. - Ale mi się tutaj za bardzo nie kręć bo sama będziesz szła... A no i nie zemdlij - Dodał po czym zaczął iść. 
   - Kurdę, znając moje szczęście to pewnie zaraz się wywrócę. Ale Ty zamortyzujesz upadek. - Uśmiechnął się łobuzersko. Licząc od wyjścia z pałacu wywrócił się dwa razy... Nie miał szczęścia do kamieni ani do prostego chodzenia. Musiał się gdzieś wywrócić, potknąć. Rodzice chyba go nie nauczyli chodzić.

Toshiro

   - Denerwujesz mnie... - Powiedział przymykając oczy. - Tylko nie zwymiotuj na mnie jak Ci będzie nie dobrze to powiedz. - Powiedział uśmiechając się sztucznie. Raczej nie powinna na niego zwymiotowac. Ziewnął po czym spojrzał w niebo. Kopnął jakiś kamień który stanął mu na drodze. Dobrze że się o niego nie wywrócił bo najpewniej Sam wygarnęła mu by że nie umie chodzic. Spojrzał na horyzont. Po chwili zaczęły nadpływac czarne chmury które najpewniej niosły ze sobą deszcz. Nie mógł biec bo jeszcze dziewczyna poczuje się jeszcze gorzej i go ubrudzi... A tego nie chciał.