Avatar - Legenda Aanga

Sam

- Nienawidzę Cię! Słyszysz?! Nienawidzę! Jesteś nic nie wartym śmieciem! - krzyczała Sam. Rzuciła w niego nożami, nakierowując je na Toshiro. Tak naprawdę nie umiała rzucać nożami, wyręczała się magią. Jeden z noży miał trafić w jego rękę, drugi zaś w głowę, a trzeci w brzuch. Traciła powoli panowanie nad swoim zachowaniem.
Jej druga strona, która nie miała w zwyczaju się ujawniać w normalnym życiu, teraz zaczęła górować. Sam, którą znali, zniknęła. W jej miejsce zjawiła się bezlitosna zabójczyni.
- Co ja robię?! Przecież go kocham! - krzyczała w myślach. - Ale przecież on jest śmieciem! Skończonym śmieciem! Nie widzisz, co robi? Próbuje Ci tylko namącić w głowie! - dodała po chwili w myślach.

Mortred

Odszedł już kawałek od Sam, ale po jakimś czasie, idąc, zatrzymał się, bo do jego uszu dotarły jakieś krzyki. Krzyki Sam, a zresztą dało się dosłyszeć nie tylko jej głos, jeżeli nie iść i nie wprawiać w szelest jakichś roślinek i trawy. Cóż, to było teraz ważniejsze od tego, niż napełnienie bukłaka z wodą. Położył go więc szybko na ziemię i zaczął biec w stronę, z której dobiegały głosy. Ruchem ręki zaprosił za sobą Shinju, mówiąc jeszcze tylko "Chodź!" i biegnąc dalej. Po jakimś czasie, gdy dotarł w miejsce, skąd dochodziły głosy, zauważył... Nikogo innego jak Toshiro, walczącego z Sam.
On nas... Naprawdę zdradził? - pomyślał Mortred. Wciąż bardzo ciężko było mu uwierzyć, że szarowłosy mógł ich zdradzić. Ich towarzysz przez tak długi, długi czas, mógł dokonać tak haniebnego czynu. Ale teraz już, choć może miał jakieś minimalne wątpliwości, był w stanie uwierzyć w zdradę. Stał z boku, między drzewami, ale nietrudno było go dojrzeć. Zacisnął z całej siły ręce w pięści. Aż tak, że widać było na nich żyły i aż tak, że drżały. Zresztą jak całe ręce. Tak samo mocno zacisnął zęby, a na jego twarzy ukazała się wściekłość.
Do cholery, on do czegoś takiego używa Tańczącego Smoka?! Co on sobie, do cholery, myśli?! - pomyślał chłopak już pomijając fakt, iż Shiro w ogóle zna tą technikę. Z początku ze wściekłości nawet nie mógł mówić, ale w końcu spojrzał napełnionymi nią oczami na szarowłosego.
- Zdradziecki gnoju... - powiedział wściekły. - Świnio! Co ty zrobiłeś, do cholery?! - krzyknął, unosząc nieco w górę głowę, bo miał ją nieznacznie spuszczoną. Teraz miał ją we w miarę normalnej pozycji. - I co Ty w ogóle sobie tam myślisz w tym łbie, jak śmiesz używać tej techniki?! - dodał zaraz, wciąż krzycząc. Jego prawa pięść do łokcia pokryła się płomieniami. Zaczął biec na Toshiro i próbował uderzyć go mocno ową pięścią w twarz.

Shinju

Zawróciła, gdy Mortred jej kazał. Najwyraźniej Shiro wrócił i nie był zbytnio zadowolony z całej sytuacji. Wbiegła z powrotem na polanę, ale zatrzymała się w pół kroku i ogarnęła wzrokiem całą scenę. Nie wyglądało to za dobrze, bo i Sam i Mortred najwyraźniej byli zaślepienie żądzą zemsty na swoim, teraz już byłym, przyjacielu. Kiedy zauważyła, że Sam próbuje dźgnąć szarowłosego nożem od tyłu, błyskawicznie pobiegła i złapała ją jedną ręką za nadgarstek a drugą pasie i spróbowała odciągnąć do tyłu.
- Uspokój się do diabła! - syknęła jej do ucha.

Shinju

Wyjęła nóż z dłoni Sam i odrzuciła go daleko w trawę. Ciągle jednak nie puszczała szamoczącej się dziewczyny. Lepiej nie ryzykować, że zacznie znowu wszczynać walkę, szczególnie, że jej oparzenia nie wyglądały najlepiej...
- Zostawię, jak się uspokoisz i nie będziesz robić scen! - odpowiedziała. - Przestań się rzucać to zrobię porządek z tymi oparzeniami...

Toshiro

  Uśmiechnął się patrząc na Mortreda. Odskoczył w bok, gdy ten, chciał go uderzyć.
- Mam takie samo prawo używania tej techniki jak Ty i ktokolwiek inny! Nie myśl że tylko tobie wolno jest używać technik smoków! - Odskoczył ponownie gdy stanęła za nim Sam. Myślał że da sobie radę sam. Nie miał zamiaru uciec jak tchórz, tylko dla tego, że przeliczył się myśląc że nie da rady. Zniżył postawę i przetarł polik.
  - Jeśli się nie boisz, Mortredzie, możesz stanąć ze mną do walki, nie obrażę się. Zobaczymy kto tej techniki lepiej używa! - Zmarszczył brwi. Następnie zacisnął dłonie w pięści. Dobry pomysł... Czy aby na pewno? - Pomyślał.

Toshiro

- Tej techniki używa się do walki. Po to się jej uczy! Chyba nie myślałeś że do tańca z dziewczyną! - Wybuchł szyderczym śmiechem, zaraz jednak przybrał poważną minę i wyjął dyskretnie jeden ze sztylecików, które miał włożone do sakiewki, na plecach.
  - Nie musisz się mnie bać. Wystarczy że weźmiesz tą walkę na poważnie! - Rzucił w niego sztyletem. O dziwo, poleciał prosto jednak, za mocno go rzucił i poleciał, za Mortreda, wbijając się dalej od niego, w ziemię. Jego pięści zaczęły lekko parować, następnie, powoli się zapalać. Gdy już pokryły się ogniem, zaczął biec w stronę Mortreda. Gdy już dobiegł, spróbował go kopnąć w bok, następnie uderzyć prawą pięścią w twarz.

Toshiro

- Mam to gdzieś jak używam tej techniki! - Krzyknął i zaraz zachwiał się gdy dostał w twarz pięścią. No cóż, nie zauważył, a właściwie, to przez to, że ma zasłonięte jedno oko, nie może dostrzec prawdziwego położenia ręki... Nic poważnego się nie stało, dobrze że dostał w prawą część twarzy, nie w lewą.
  - Jesteś przewrażliwiony na punkcie sprawiedliwości, Morciu. Ja ci powiem, że życie nie jest takie jakim ci się wydaje. Nikt nie zwraca uwagi na to, co jest dobre, a co złe. Większości ludzi to nie obchodzi. Ja tylko pomogłem Styxowi żeby Ba Sing Se nie upadło. A to już było nieuniknione, bo księżniczka sobie nie radziła. - Powiedział. Nie mówił tego ciągiem, bo, musiał się patrzeć na ruchy Mortreda.
  Cholerka... Trudno się z tym bandażem walczy... - Pomyślał. Odskoczył w tył i ugiął nogi, stając w lekkim rozkroku. Pięści, nieznacznie otworzył, tworząc w ich środku otwór. Nabrał dużą ilość powietrza i przystawił obie pięści, przyłożone do siebie, do ust i dmuchnął w nie ogniem, celując w czerwonowłosego.

Sam

Już chciała coś odpowiedzieć, ale nagle coś się stało. Światło zgasło... Wprawdzie przestała widzieć tylko na jedno oko, ale i tak nie było za wesoło. Na prawe oko, po tej stronie, która została poparzona. Zaklęła cicho.
- To miała być moja walka, Shin... Zresztą - nawet jeśli się nie pozabijają, spławię pana Es i przekonam go, żeby nigdy nie pokazywał mi... Znaczy się nam na oczy. - powiedziała Sam. Tak, czuła coś jeszcze do Toshiro, nadal go kochała... Jednak jeszcze sama o tym nie wiedziała. Nie wiedziała, że jednak nie zanosi się na definitywny koniec.