Avatar - Legenda Aanga

Uśmiechnęła się, kiedy statek przyspieszył. Lubiła prędkość i wszelkie związane z nią rzeczy. Spojrzała na Mortreda, który wyglądał jakby za chwilę miał zwrócić śniadanie.
-Choroba morska? - to było pytanie retoryczne. Przecież to było widać. Akurat ona gorzej czuła się w powietrzu, o wiele gorzej. Na szczęście w powietrzu można latać tylko latającymi bizonami. Oparła się o burtę i zmierzyła wzrokiem statek.
Witaj moje dawne życie. Tęskniłam. - pomyślała. Trochę tęskniła za kradzieżami.

Ostatnio edytowany przez Skorka (2010-09-22 21:21:25)

Zaczęła grzebać w kieszeniach. Nie znalazła tam nic ciekawego, wszystkie potrzebne rzeczy zostały w domu Toshiro.
- A najgorsze jest to, że nie mam ze sobą ani jednej butelki wina. - skwitowała. Dla niej to było najgorsze, nie mogła się napić. Dałaby wszystko za wino. Pamiętała jednak jak skończyła się poprzednia przygoda z alkoholem i wolała jej nie powtarzać. Cóż... Trzeba pić tak, aby się nie upić.

Mortred

Gdy dziewczyna powiedziała, że widać już ich cel, gwałtownie odwrócił się i wlepił wzrok w majaczącą w oddali wyspę. Rękami opierał się o barierkę.
- Tak jest! - powiedział półkrzykiem, a na jego twarzy widać było uśmiech, ukazujący jego zęby.
Nareszcie! Koniec podróży, to jedno, a co ważniejsze - wyspa! Już ją widać... Czy te smoki naprawdę tam są? - w jego głowie gromadziły się różne myśli, dotyczące wyspy. Coś go tam dziwnie jakby... Przyciągało, jak wcześniej zostało wspomniane. To dlatego czuł taką radość wiedząc, że już są bliżej, niż dalej. Z tych całych myśli dopiero po chwili dotarło do niego, co mówiła dziewczyna pod koniec.
- Ostateczna decyzja? No, co ja mam powiedzieć prócz tego, że dobijamy do brzegu... - powiedział, odwracając wzrok na Shinju. Po chwili coś do niego dotarło. Przecież piraci mogą splądrować te starożytne ruiny... No nie... Do tego już nie dopuści. - Shinju, tylko ani myślcie o pirackich sprawach, o splądrowaniu ruin... - dodał patrząc surowo na dziewczynę.

Mortred

Usłyszał słowa Sam. Odwrócił się do niej, a na jego twarzy malowało się zaskoczenie.
- No ale to ruiny starożytnej cywilizacji Wojowników Słońca! I iść i sobie to tak plądrować?! Dobra, przepraszam - nie wiem, czy mają taki zamiar. Nie mam pewności. Ale osobiście żywię ogromny szacunek do tych Wojowników... Wiem o nich bardzo wiele, Sam. - z początku mówił entuzjastycznie, acz wciąż poważnie, potem się uspokoił. Na końcu odwrócił się w stronę morza i oparł o barierkę rękami. Całkowicie zapomniał o swojej chorobie w tym momencie. Może miał ciągle, może mu minęła... Nawet jeżeli była, nie zwracał na nią uwagi.

Mortred

Trochę nie podobało mu się, jak Sam wyraża się na temat Wojowników Słońca. Ale postarał się stłumić to w sobie. Częściowo mu wyszło.
- Wygląda na to, że niczego o nich nie wiesz... - powiedział, nie odwracając wzroku na dziewczynę. - Wiesz czemu jestem taki nimi zafascynowany? To cywilizacja, która pierwsza odkryła Magię Ognia od smoków. - dodał, patrząc na nią najpierw kątem oka, a później już całkowicie odwracając ku niej głowę.
- Igneel bardzo dużo mi o nich opowiadał... - odwrócił wzrok w przód. Tak, jego mistrz opowiadał mu o nich bardzo wiele, a on z zainteresowaniem go słuchał. Opowieści były niezmiernie ciekawe.
Po jakimś czasie, który czerwonowłosemu się ku jego zdziwieniu nie dłużył, w końcu dobili do brzegu wyspy. Gdy to się stało, nie korzystając z cywilizowanego wyjścia ze statku Mortred po prostu wyskoczył, a za nim Teslin. Byli na plaży, całkiem dużej, a nie tak długi dystans od nich wznosiły się góry. Jedne niższe, drugie wyższe. Nie było problemu z przejściem, bo widać było dróżkę, wąską co prawda, pomiędzy górami.

Łóżko na które przeniósł ją chłopak było trochę małe i wąskie. Kiedy chciała się obrócić na drugi bok spadła z niego i stłukła sobie ramię. Gdy wylądowała na podłodze natychmiast się obudziła i złapała się za ramię. Usiadła na łóżko i zaczęła syczeć z bólu. Dopiero teraz zaczęła się rozglądać po kajucie. Spostrzegła leżącego chłopaka. Byłą trochę zdziwiona miejsce w którym się teraz znajdowała.
- Gdzie ja jestem? W ogóle jak ja się tu znalazłam? Ostatnie co pamiętam to naszą rozmowę na statku a potem chyba zasnęłam. Cały czas nerwowo rozglądała się po kajucie. Trochę drżącym głosem zadawała mu te pytania. Spojrzała się na swoje ramię nie wyglądało źle, ale bolało ją tak mocno, że ciężko było jej poruszać ręką nie sycząc z bólu.

Spojrzała na chłopaka. Było jej trochę głupio, że wyszła na w jego oczach na nieporadną dziewczynę.
- Dzięki. Ale teraz masz pretekst żeby się ze mnie śmiać. Ostatnio ciągle mi się zdarzają podobne przypadki. Odsunęła butelkę od siebie butelkę, którą podał jej chłopak mówiąc.
- Nie chce mi się pić a po za tym nie uderzyłam się tak poważnie żebyś musiał się mną zajmować. Jedyne co mogła sobie zrobić to nabić siniaka. A po za tym miałeś nie pić i w ogóle skąd to masz.